papenpad

No renderer 'pdf' found for mode 'pdf'

Dit is een oude revisie van het document!


Straat, sloot en sluis te Zaandam (west), lopend van de Zaanplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigZaan

Belangrijkste waterloop in de Zaanstreek, waar het gebied zijn naam aan dankt. Naar de meest aangenomen theorie ontstaan als veenstroom, een natuurlijke afwateringsstroom voor de naastgelegen veengebieden, in de loop der eeuwen geëvolueerd tot afwateringskanaal en belangrijke scheepvaartweg voor een groot deel van Noord-Holland. Waterstaatkundig wordt als de Zaan beschouwd: de ruim 10 kilometer lange waterloop tussen de dorpen Oost- en Westknollendam in het noorden en de
naar het Westzijderveldplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigWestzijderveld

Historische naam voor het onbebouwde deel van de polder Westzaan, tussen de bebouwing van, in het westen Westzaan en in het oosten Zaandam, Koog, Zaandijk en Wormerveer. Door de aanleg van de woonwijken Houtveld, Houtwerf, Westerwatering, Westerkoog en Rooswijk, en het bedrijvengebied
. Straat, sloot, sluis en kerk zijn vernoemd naar het woord Paap, een deels in onbruik geraakt mild scheldwoord voor een katholiek persoon. Het woord was van oorsprong een scheldwoord voor de paus. Het is dan ook een verbastering van Papa, oftewel paus. Niet alleen de paus, maar ook de lokale geestelijke werd dorpspaap, parochiepaap of mispaap genoemd. Later werd het de benaming voor een katholiek in het algemeen.

De Papenpadsloot verbindt de Zaan met De Gouwplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGouw, De

Naam van verschillende vaarsloten in de Zaanse polders, die lopen in Noord-Zuidrichting, dus min of meer evenwijdig aan de Zaan. Er zijn twee gouwen in de Zaanstreek aanwezig. Ten westen van de Zaan loopt de Gouw tussen Zaandam en Westzaan, ten oosten van de Zaan loopt de Gouw dwars door de bebouwing van Oostzaandam, van de Zuidervaart ten westen van de wijken Poelenburg, Peldersveld, Hoornseveld, door Kogerveld, tot de Nagouw in het Kalf.
. De sluis behoort tot de oudste nog bestaande sluizen in de Zaanstreek. De eerste vermeldingen van sloot, sluis en pad stammen uit de eerste helft van de 17e eeuw. Het pad heette aanvankelijk het Jacob Dirckxpad. Deze naam werd in de 18e eeuw gewijzigd, toen een Katholieke kerk aan het pad was gebouwd. Het padreglementplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigPadgemeenschappen en -reglementen

In de Zaanstreek is in het verleden door de bewoners van vele paden een zogenoemde padgemeenschap gesticht met het oog op gezamenlijke belangen en plichten. Deze padgemeenschappen zijn er in vele gevallen toe overgegaan de gemaakte afspraken notarieel vast te leggen. Hiermee werden op een voor Holland unieke manier gedragsregels vastgelegd waaraan alle bewoners van het pad zich moesten houden. Vermoedelijk waren notariële bewonersovereenkomsten elders onbekend.…
is van 1754. Wanneer de sluis voor het eerst is aangelegd is niet bekend, wel dat deze in 1681 in zodanige staat verkeerde dat vernieuwing geboden was. De schutsluis werd toen 14 voet breed.

In 1722 is de sluis overgedragen aan Westzaandamplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigWestzaandam

Vroegere naam voor het ten westen van de Zaan gelegen deel van Zaandam, dat deel uitmaakte van de Banne van Westzanen. Het dorp is, in tegenstelling tot Oostzaandam, nooit zelfstandig geweest - en dat terwijl het in de loop der geschiedenis in economisch opzicht en wat betreft het aantal inwoners belangrijker werd dan zijn 'overbuur`. De oorzaak van de aanvankelijke, tot 1811 in stand gebleven scheiding tussen West- en Oostzaandam was eenvoudigweg dat de dorpen in verschillende rec…
, hetgeen er op kan wijzen dat hij voor de Banneplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigBan (banne)

Rechtsgebied, streek die stond onder de rechtspraak van éénzelfde rechter, thans verouderd. De Zaanstreek bestond vroeger uit de banne van Assendelft, van Westzaan en Krommenie, van Wormer, Jisp en Neck, en van Oostzaan. Zie: Bestuur en rechtspraak.

Bekend was de uitdrukking 'de ban omlopen' (of: omrijden,), dit was een wandeling (of rijtoer) de ban rond. Men onderscheidde
van Westzaanden van weinig belang was. Een verbouwing die in 1726 plaats had wijst echter op het tegendeel, de Papenpadsluis werd toen namelijk de grootste - nu geheel stenen - sluis in de Zaanstreek, met een fundamentlengte van 132 voet en een schutbreedte van 16 voet. Deze situatie bleef tot ver in de 20e eeuw gehandhaafd. Terwille van het toenemende wegverkeer in de Westzijdeplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigWestzijde

Hoofdstraat te Zaandam-West, lopend van de Gedempte Gracht en de Dam in noordelijke richting en parallel aan de Zaan tot de grens met Koog ter hoogte van de Mallegatsluis. De Westzijde werd aangelegd op de Lagedijk en heette geruime tijd de Molenbuurt, naar de in 1439 opgerichte korenmolen
werd de brug eerst verbreed en tenslotte in 1987 in een vaste brug veranderd. De doorvaarthoogte van de spoorbrug over de Papenpadsloot was al eerder (in de jaren '70) verlaagd. Door een en ander is de huidige sluis nog slechts te gebruiken door schepen met een zeer lage opbouw.

Oud-Katholieke kerk

Aan het Zaandamse Papenpad 13 staat sinds 1695 de rijksmonumentale Oud-Katholiekeplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigOud-katholieken

Geloofsrichting ontstaan door een scheuring in de katholieke kerkgemeenschap. In de Zaanstreek kregen de Oud-Katholieken een redelijke aanhang, er zijn thans kerken te Zaandam en Krommenie. In 1703 werd bisschop Petrus Code vanuit Rome op verzoek van de Jezuïeten uit zijn ambt ontzet. Hij hield in Nederland echter veel aanhangers. Na bijna een eeuw van onrust, handelend over een geschil tussen de kapittels van Utrecht en Haarlem enerzijds en Rome anderzijds, vond tenslotte in 17…
Papenpadkerk. Na de reformatie in 1574 mochten de Katholieken niet meer kerken in hun vertrouwde H.Maria Magdalenakerk of wel de Oostzijderkerkplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigOostzijderkerk

Oorspronkelijk ging de aan de Zuiddijk gelegen Oostzijderkerk in de Klauwershoek, als katholieke kapel, gewijd aan de H. Maria Magdalena, door het leven, onder de vleugels van de parochiekerk van Oostzaan. Naar schatting werd de kapel in de tweede helft van de 14e eeuw gebouwd, zekerheid hierover ontbreekt, het eerste schriftelijke bericht dateert van 1411. De bouwvallige kapel, duidelijk gebouwd als vluchtkerk voor de waterwolf op een grote terp, grenzend aan de dam in de Zaan, …
. Deze Katholieke kerk was door de protestanten ontdaan van het altaar en haar beelden en werd als alle andere katholieke kerken aan de staatskerk van de Hervormden of de toenmalige Gereformeerden toegekend.

In 1630 vond een priester uit Purmerend op het Zaandamse Kalfplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigKalf, 't

Buurtschap, wijk van oostelijk Zaandam, in de jaren zeventig van de 20e eeuw aanzienlijk uitgebreid door nieuwbouw onder de naam Plan Kalf.

Tot de buurtschap 't Kalf werd vroeger ook Haaldersbroek gerekend, dat door een brug over de Braaksloot met 't Kalf verbonden is. Beide, dus zowel 't Kalf als Haaldersbroek, behoorden vanouds tot het zogenoemde Haler vierendeel van de
een gelegenheid waar hij zijn diensten kon houden. Van een kerkje was pas sprake in 1652. Het betrof de molenschuur van molen De Ruyter aan het Ruiterveerplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigRuiterveer

Straat en voormalig veer te Zaandam (west), in het verlengde van de Botenmakersstraat, maar dan ten oosten van de Westzijde. Het Ruiterveer is genoemd naar korenmolen De Ruiter. Het voetveer was een van de vele veren dat voer tussen de West- naar de Oostzijde. Aan het pad werd na de sloop van de molen in 1865 de Hoogere Burgerschool gebouwd.
. Een grotere kerk werd pas in 1695 aan het Jacob Dirkxpad gebouwd. In de volksmond sprak men vanaf dat moment van het Papenpad. In die tijd mocht men wel een kerk bouwen, maar deze mocht het aanzien van een kerk niet hebben. Men kan hier eigenlijk niet meer spreken van schuilkerk, eerder een schuurkerk.

In 1725 werd het gebouw na enige strubbelingen door de Schout en Schepenen toegewezen aan de Rooms Katholieke Kerk van de Oud-Bisschoppelijke Clerezie, geleid door Cornelius Steenoven, de eerste aartsbisschop van Utrecht die alleen erkend werd in de Oud-Katholieke traditie. Paus Benedictus XIII deed Steenoven vervolgens in de ban en daarmee was de Utrechtse kerkscheuring een feit en de latere Oud-Katholieke Kerk in Nederland, ook wel Jansenistenkerk, geboren. Het duurde tot 1798 voordat de vrijheid van godsdienst gewaarborgd werd. Zes maanden na zijn wijding te Leiden overleed Steenoven en werd in de Gereformeerde Kerk van Warmond begraven.

In 1806 zijn de galerijen van de Papenpadkerk verwijderd en in 1809 werd het orgel, een Rijksmonument, stammend uit 1714, overgenomen van de Amsterdamse schuilkerk De Paauw. De pastorie werd in 1927 sterk gewijzigd; het plan bestond om de kerk wegens bouwvalligheid te sluiten en een nieuw gebouw neer te zetten. Dankzij Monumentenzorg en enkele geldschieters werd het gebouw gered. In het gebedshuis bevinden zich meerdere beelden, waaronder die van Willibrord en Bonifatius, beiden op het tabernakel geplaatst. Andere elementen zoals het meubilair, altaar met schilderstuk, kandelaars, preekstoel en meer vertonen barokke trekken. In 2010 is het orgel weer door Hans van Rossum in oorspronkelijke toestand terug gebracht.

De kerkruimte laat zich moeilijk beschrijven, men moet haar in serene rust en stilte ondergaan en genieten van haar schoonheid met haar antieke inrichting en schilderijen.

De kerk staat sinds 2018 te koop bij Reliplan. Zie de verkoopbrochure met veel afbeeldingen.

  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/papenpad.1528448231.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2020/09/06 17:43
  • (Externe bewerking)