berisford

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Volgende revisie
Vorige revisie
berisford [2015/10/12 21:25]
127.0.0.1 Externe bewerking
berisford [2018/11/02 13:39]
kelvin
Regel 1: Regel 1:
 ==== Berisford Cacao ==== ==== Berisford Cacao ====
-Cacaofabriek te Wormer, opgericht als Wessanen Cacao in 1921, uitgegroeid tot in omvang het derde cacaobonen verwerkende bedrijf in de streek. Het bedrijf werd opgericht door de directie van [[Wessanen]], op de plaats van de vroegere molen de Moriaan aan de Veerdijk te Wormer. In de eerste jaren was de fabriek van bescheiden omvang; met enkele cacaospitten en -persen zal men slechts 500 tot 1000 ton cacaobonen per jaar hebben kunnen verwerken. Het bedrijf produceerde vanaf het eerste begin cacaoboter en -poeder en was dus een “echte” cacao-fabriek; er werd geen chocolade gemaakt. In de jaren '30 werden er wringers aangeschaft voor de produktie van cacaoboter. De schilfers gingen meestal naar het extractiebedrijf van de firma [[Schoemaker]]. Geleidelijk werd de hoeveelheid verwerkte bonen groter en in 1938 was deze circa 6000 ton perjaar. Na de Tweede Wereldoorlog werd het aantal spitten en persen uitgebreid of vervangen door grotere. Toch had de oorlog een behoorlijke terugslag op de verwerking gegeven. De wringerij was sterk in betekenis afgenomen en de hoeveelheid verwerkte bonen was pas in het midden van de jaren '50 op het peil van 1938. In 1955 kwam de eerste horizontale pers een twaalfpots van Carle en Montanan' - en nam de produktie van persboter geleidelijk toe. In 1965 was de verwerking gestegen tot 10.000 ton bonen per jaar. Door ovemame van de cacao- en chocoladefabriek Nicolet in datzelfde jaar nam de verwerking toe tot ca. 16.000 ton bonen per jaar. Het aantal personeelsleden was in 1965 ongeveer 200. De wringerij verwerkte alleen nog cacao-afval en nam in betekenis af. In 1969 werden de wringers uit de fabriek verwijderd om ruimte te maken voor de opstelling van de persen van Nicolet. Met deze verhuizing werd de integratie van Nicolet voltooid. De verwerking groeide verder uit tot 23.000 ton bonen per jaar in 1975. In datzelfde jaar werd J. van der Walle bedrijfsdirecteur. Na een brand in het poedermagazijn in 1978 werd een geautomatiseerde opslag voor poeder gebouwd. In 1980 verkocht Wessanen 51% van het aandelenpakket aan het Engelse concern S. &W. Berisford, gevolgd door de overdracht van de resterende 49% aandelen in het daaropvolgende jaar. J. van der Walle en dr. J.A.J. Vink werden tot algemeen directeur  71  benoemd. Vink trad later weer uit de bedrijfsdirectie. De redenen van de verkoop waren enerzijds tegenvallende bedrijfsresultaten, anderzijds het niet passen van een cacaobedrijf in de filosofie van Wessanen. De bedrijfsresultaten herstelden zich in het begin van de jaren ,80 en de verwerking was in 1985 dan ook gegroeid tot ca. 30.000 ton bonen per jaar. Het machinepark werd daarbij aangepast en gemoderniseerd. Zo werd in 1986 een nieuwe computergestuurde poedermalerij gerealiseerd. Berisford Cacao ging in 1988 een samenwerkingsverband ( partnershipaan met W.R. Grace and Co. de moedermaatschappij van [[Cacao]] de Zaan te Zaandijk. De nieuwe vennootschap kreeg de naam Grace Cocoa en was voor 75% in handen van Grace en voor 25% van Berisford (1991: 100 % Grace). Met een jaarlijkse omzet van meer dan 700 miljoen dollar (1988was Grace Cocoa de grootste leverancier van industriecacao- en chocoladeprodukten aan de bakwaren-, suikerverwerkende en zuivelindustrieën. Bij [[Berisford]] werkten bij ingang van de partnership ca. 165 personen. Zie voorts [[Cacao]]-industrie.  +[{{ :berisford.jpg?300|Bensford Cacao in Wormer vóór 1980, toen het bedrijf nog deel uitmaakte van Kon Wessanen de}}]Cacaofabriek te Wormer, opgericht als Wessanen Cacao in 1921, uitgegroeid tot in omvang het derde cacaobonen verwerkende bedrijf in de streek. Het bedrijf werd opgericht door de directie van [[Wessanen|Koninklijke Wessanen nv]], op de plaats van de vroegere molen de [[moriaan1|Moriaan]] aan de Veerdijk te Wormer. In de eerste jaren was de fabriek van bescheiden omvang; met enkele cacaospitten en -persen zal men slechts 500 tot 1000 ton cacaobonen per jaar hebben kunnen verwerken. Het bedrijf produceerde vanaf het eerste begin cacaoboter en -poeder en was dus een echte cacao-fabriek; er werd geen chocolade gemaakt.  
 + 
 +In de jaren '30 werden er wringers aangeschaft voor de productie van cacaoboter. De schilfers gingen meestal naar het extractiebedrijf van de firma [[Schoemaker|Jan Schoemaker bv]]. Geleidelijk werd de hoeveelheid verwerkte bonen groter en in 1938 was deze circa 6000 ton per jaar. Na de Tweede Wereldoorlog werd het aantal spitten en persen uitgebreid of vervangen door grotere. Toch had de oorlog een behoorlijke terugslag op de verwerking gegeven. De wringerij was sterk in betekenis afgenomen en de hoeveelheid verwerkte bonen was pas in het midden van de jaren '50 op het peil van 1938.  
 + 
 +In 1955 kwam de eerste horizontale perseen twaalfpots van Carle en Montananen nam de productie van persboter geleidelijk toe. In 1965 was de verwerking gestegen tot 10.000 ton bonen per jaar. Door overname van de cacao- en chocoladefabriek Nicolet in datzelfde jaar nam de verwerking toe tot ca. 16.000 ton bonen per jaar. Het aantal personeelsleden was in 1965 ongeveer 200. De wringerij verwerkte alleen nog cacao-afval en nam in betekenis af. In 1969 werden de wringers uit de fabriek verwijderd om ruimte te maken voor de opstelling van de persen van Nicolet. Met deze verhuizing werd de integratie van Nicolet voltooid. De verwerking groeide verder uit tot 23.000 ton bonen per jaar in 1975.  
 + 
 +In datzelfde jaar werd J. van der Walle bedrijfsdirecteur. Na een brand in het poedermagazijn in 1978 werd een geautomatiseerde opslag voor poeder gebouwd. In 1980 verkocht Wessanen 51% van het aandelenpakket aan het Engelse concern S. & W. Berisford, gevolgd door de overdracht van de resterende 49% aandelen in het daaropvolgende jaar. J. van der Walle en dr. J.A.J. Vink werden tot algemeen directeur benoemd. Vink trad later weer uit de bedrijfsdirectie. De redenen van de verkoop waren enerzijds tegenvallende bedrijfsresultaten, anderzijds het niet passen van een cacaobedrijf in de filosofie van Wessanen. De bedrijfsresultaten herstelden zich in het begin van de jaren '80 en de verwerking was in 1985 dan ook gegroeid tot ca. 30.000 ton bonen per jaar. Het machinepark werd daarbij aangepast en gemoderniseerd. Zo werd in 1986 een nieuwe computergestuurde poedermalerij gerealiseerd.  
 + 
 +Berisford Cacao ging in 1988 een partnership aan met W.R. Grace and Co. de moedermaatschappij van [[cacaofabriek|Cacaofabriek de Zaan]] te Zaandijk. De nieuwe vennootschap kreeg de naam Grace Cocoa en was voor 75% in handen van Grace en voor 25% van Berisford (1991: 100 % Grace). Met een jaarlijkse omzet van meer dan 700 miljoen dollar in 1988 was Grace Cocoa de grootste leverancier van industriecacao- en chocoladeproducten aan de bakwaren-, suikerverwerkende en zuivelindustrieën. Bij Berisford werkten bij ingang van de partnership ca. 165 personen. Zie voorts [[cacaoindustrie|Cacao-industrie]].  
  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/pages/berisford.txt
  • Laatst gewijzigd: 2020/09/07 12:07
  • (Externe bewerking)