Dit is een oude revisie van het document!


(Wormerveer 18 april 1868-Leiden 26 augustus 1930)

Taalkundige, vooral bekend geworden door zijn academische proefschrift 'De Zaanse Volkstaal', waarop hij in 1896 in Leiden cum laude promoveerde. De hoofdinhoud van dit in 1897 uitgegeven lijvige werk wordt gevormd door het 'Idioticon', waarvan is getuigd dat het 'buiten kijf het volledigste en best bewerkte woordenboek van enige Nederlandse streektaal' is. Prof. dr. J.W. Müller noemde de uitgave `een meesterproef: weldoordacht, stelselmatig van opzet, degelijk, zorgvuldig en nauwkeurig van bewerking', terwijl mr. D. Vis het boek karakteriseerde als 'een onvergankelijk document van het Zaanse leven' (in: De Zaanstreek). Van De Zaansche Volkstaal verscheen in 2004 de derde geheel herziene druk, aangevuld en bewerkt door Klaas Woudt.

G. J. Boekenoogen was de zoon van Lukas Fredrik Boekenoogen, olieslager met de molens De Moeriaan, De Zon en De Eenhoorn, die gehuwd was met Agatha Maria van Gelder, uit de bekende Zaanse papiermakersfamilieplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGelder, Van Ondernemersgeslacht

De geschiedenis van het Zaanse geslacht Van Gelder begon met Pieter Smidt van Gelder (1762-1842) die met het gezin van zijn vader in 1781 naar Zaandam was gekomen. De doopsgezinde dominee Hendrik van Gelder (1736-1808) was namelijk naar Westzaandam beroepen. Vader Hendrik was eerst getrouwd geweest met Maria Smidt (1736-1772) en hertrouwde later met Geertruid Eindhoven (1740-1800). Na het overlijden van zijn eerste vrouw beloofde hij dat voortaan de kinderen die …
. Uit trouw aan zijn doopsgezindeplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigDoopsgezinden (Doopsgezinde gemeenten)

Protestants kerkgenootschap, broederschap, van grote betekenis in de Zaanse geschiedenis, zowel doordat de ondernemersstand sinds de 17e eeuw overwegend doopsgezind was als door het feit dat de leefgewoonten der doopsgezinden een stempel drukten op de streekmentaliteit.
opvoeding vervulde hij verschillende kerkelijke functies.

De Zaanse Volkstaal

De Zaanse Volkstaal, in 1971 bewerkt en uitgebreid heruitgegeven. Bevat naast verschillende fonetisch weergegeven dialectproeven, onderscheiden naar de verschillende Zaangemeenten, ook hoofdstukken over familienamen en de namen van dorpen, buurten, wateren, landerijen enzovoort. Het was niet Boekenoogen's enige publicatie. Hij schreef bijdragen voor De Navorscher en De Gids en verrichtte verschillende historische en genealogische onderzoekingen (onder meer betreffende het geslacht Duyvisplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigDuyvis

Ondernemersgeslacht, reeds bekend in de 16e eeuw, vooral actief in de 19e en 20e eeuw. De familie Duyvis stamt van het geslacht Duven af, dat al lang geleden in de Zaanstreek woonde en werkte. Jan Duven had omstreeks 1365 al visrechten in Jisp en Nek: zijn nageslacht woonde in Assendelft, waar Havick Jans Duven (ca. 1510-ca. 1580) een zoon had, genaamd Gerrit Havicz (1550-1614) die trouwde met Trijn Claes Duyves (geb 1635), dochter van Claes Cornelis alias Claes Duyves, schepen te Assend…
).

Minder bekend is dat hij een zeer grote verzameling volks- en kinderliedjes aanlegde, rijmpjes die tot dan toe alleen mondeling werden overgeleverd. Daaronder bevinden zich vele door hem reeds als kind genoteerde Zaanse speelliedjes; hij publiceerde hierover 'Onze Rijmen` (1893). Kort na zijn promotie werd Boekenoogen benoemd tot redacteur van het Woordenboek der Nederlandse Taal, waaraan hij 34 jaar achtereen, tot aan zijn dood toe, is blijven werken.

Hij was bestuurslid en twee maal voorzitter van de Maatschappij voor Nederlandse Letterkunde en erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie.

  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/boekenoogen.1455188811.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2020/09/06 18:05
  • (Externe bewerking)