Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
Beide kanten vorige revisie Vorige revisie Volgende revisie | Vorige revisie | ||
middelhoven [2017/07/03 01:13] zaanlander |
middelhoven [2020/09/07 12:04] (huidige) |
||
---|---|---|---|
Regel 1: | Regel 1: | ||
==== Middelhoven ==== | ==== Middelhoven ==== | ||
- | Ondernemersgeslacht, | + | Ondernemersgeslacht, |
- | In de 17e eeuw vestigde Johan Dirkszn. | + | In 1660 vestigde Johan Dirkszoon |
- | In de 18e eeuw bestond de firma Jacob Middelhoven & Soonen, waarvan de firmanten zowel in Krommenie als in Zaandam werkten. Na de Franse tijd bewogen zij zich uitsluitend op het terrein van de houthandel en -zagerij. In 1804 trouwde Jacob Middelhoven (1785-1846) met Grietje Stadlander, dochter van Hendrik Stadlander en Antje van Eijs, en richtte samen met zijn schoonmoeder de firma De Weduwe Stadlander & Middelhoven op. Waarbij de weduwe Stadlander de goederen van haar overleden man inbracht, namelijk de molens De Veldvlieger, | + | In de 18e eeuw bestond de firma Jacob Middelhoven & Soonen, waarvan de firmanten zowel in Krommenie als in Zaandam werkten. Begin achttiende eeuw waren zij ook nog rolreders. De vrachtvaart op de Oostzee leidde tot het aanvoeren van gezaagd en ongezaagd hout. Vanuit Rusland en Zweden werden houtladingen gebracht naar andere landen, zelfs naar Spanje en Napels. Van daar werden dan weer producten van die landen naar Holland ingevoerd. Dat deze handel van niet geringe betekenis was, blijkt wel daaruit dat, toen in 1732 een kantoor van Jacob Middelhoven in Krommenie gebouwd werd, ter herinnering aan de eerste-steen-legging door zijn zoontje in de gevel een steen geplaatst werd met een pracht profiel en 'de Stadt Alicante' |
+ | |||
+ | |||
+ | Aan het einde der achttiende en in het begin der negentiende eeuw ging het rederijbedrijf sterk achteruit, De lijnbaan, de traankokerij en de kaarsenmakerij hadden toen geen reden van bestaan. Na de [[franse_tijd|Franse tijd]] bewogen zij zich uitsluitend op het terrein van de houthandel en -zagerij. | ||
+ | |||
+ | In 1804 trouwde Jacob Middelhoven (1785-1846) met Grietje Stadlander, dochter van Hendrik Stadlander en Antje van Eijs, en richtte samen met zijn schoonmoeder de firma De Weduwe Stadlander & Middelhoven op. Waarbij de weduwe Stadlander de goederen van haar in 1820 overleden man inbracht, namelijk de molens | ||
+ | |||
+ | De jongste zoon van Willem Middelhoven en Trijntje Visser, een broer van Jacob, die met zijn schoonmoeder zoals eerder vermeld De Weduwe Stadlander & Middelhoven stichtte, Willem Middelhoven (1790-1819) was ook houthandelaar en -zager met de molens De Grauwe Kieft, De IJsvogel, De Bark en De Bonsem. Hij was gehuwd met Sijtje van de Stadt, dochter van Engel van de Stadt en Guurtje Kroeger. Toen deze Willem zeer jong overleed, zette Sijtje de zaken voort onder firma Weduwe Willem Middelhoven. | ||
Jacob werd werkend vennoot en kreeg naast de helft van de winst 420 gulden 's jaars 'voor zijn te doene moeite' | Jacob werd werkend vennoot en kreeg naast de helft van de winst 420 gulden 's jaars 'voor zijn te doene moeite' | ||
- | Trijntje trouwde later met Jacob' | + | |
+ | Trijntje trouwde later met Jacob' | ||
+ | |||
+ | Na haar overlijden werd deze firma beheerd door haar schoonzoon Cornelis de Koning, getrouwd met Guurtje Middelhoven. Hij liet molen De Bark slopen en vervangen door een stoomhoutzagerij. In 1879, resp. 1884 werden De IJsvogel en De Grauwe Kieft gesloopt. De zaken werden in 1892 tenslotte geliquideerd. De stoomhoutzagerij [[Bark|De Bark]] werd gekocht door Remmert Aten. Als nv Zagerij en Houthandel Remmert Aten werd dit bedrijf door diens zoons tot 1969 in stand gehouden. | ||
=== Sober === | === Sober === | ||
- | Willem was een sober levend, hard werkend man, die de moeilijke jaren tot 1870 goed wist door te komen. In 1867 legde hij tijdens een reis met zijn zoon Johannes naar Zweden de grondslag voor de eigen balkenimport. Tot dusver kocht men balken op de Amsterdamse veilingen. In 1881 trok Willem zich terug. Zijn twee zoons, Jacob Middelhoven (1833-1893), | + | Willem was een sober levend, hard werkend man, die de moeilijke jaren tot 1870 goed wist door te komen. In 1867 legde hij tijdens een reis met zijn zoon Johannes naar Zweden de grondslag voor de eigen balkenimport. Tot dusver kocht men balken op de Amsterdamse veilingen. In 1881 trok Willem zich terug. Zijn twee zoons, Jacob Middelhoven (1833-1893), |
- | In 1884 werd Jacob' | + | In 1884 werd Jacob' |
+ | In 1894 verbrandde zagerij | ||
- | De stoomketel moest bij gebrek aan genoeg afvalhout met kolen bijgestookt worden, tot in 1916 een schaverij in gebruik werd genomen die voldoende krullen leverde. Willem was sedert 1906, bij het uittreden van zijn oom Johannes, senior-firmant. Hij had een voorliefde voor het zaagbedrijf. Cornelis Willem deed de inkoop. Hij ging in de leer bij een houthandelaar in Riga en verbleef tot 1913 geregeld in Rusland. Zijn broer Willem Cornelis deed de verkoop en vormde het bedrijf om tot imponerende, | + | De stoomketel moest bij gebrek aan genoeg afvalhout met kolen bijgestookt worden, tot in 1916 een schaverij in gebruik werd genomen die voldoende krullen leverde. Willem was sedert 1906, bij het uittreden van zijn oom Johannes, senior-firmant. Hij had een voorliefde voor het zaagbedrijf. Cornelis Willem deed de inkoop. Hij ging in de leer bij een houthandelaar in Riga en verbleef tot 1913 geregeld in Rusland. Zijn broer Willem Cornelis deed de verkoop en vormde het bedrijf om tot imponerende, |
- | === Omgezet tot nv === | + | |
+ | In 1914 en 1929 deden zich vrijwel algemene [[houtwerkersstakingen|houtwerkersstakingen]] van de Zaandamse houtwerkers voor, spraakmakende arbeidsconflicten in de Zaanse geschiedenis waarin ook Stadlander en Middelhoven betrokken raakte. De houtwerkersstaking van 1914 te Zaandam was een van de meest opmerkelijke arbeidsconflicten tijdens de beginperiode van de Zaanse arbeidersbeweging. | ||
+ | |||
+ | Op 6 september 1922 kwam in de haven te Zaandam het stoomschip „Gouwestroom" | ||
+ | |||
+ | === 125-jarig Jubileum === | ||
+ | [{{ : | ||
+ | |||
+ | === Omgezet tot NV === | ||
In 1922 werd de firma met het oog op de continuïteit omgezet tot nv, waarvan Willem commissaris werd. Zijn neven werden directeur. Naast het kapitaal uit aandelen werden belangrijke deposito' | In 1922 werd de firma met het oog op de continuïteit omgezet tot nv, waarvan Willem commissaris werd. Zijn neven werden directeur. Naast het kapitaal uit aandelen werden belangrijke deposito' | ||
Regel 22: | Regel 42: | ||
Cornelis Willem had geen zoons. Jacob behartigde de financiering en algemene zaken, Johannes de inkoop en Pieter de verkoop. Het in het Oostzijderveld, | Cornelis Willem had geen zoons. Jacob behartigde de financiering en algemene zaken, Johannes de inkoop en Pieter de verkoop. Het in het Oostzijderveld, | ||
- | De jongste zoon van Willem Middelhoven en Trijntje Visser, een broer van Jacob, die met zijn schoonmoeder zoals eerder vermeld De Weduwe Stadlander & Middelhoven stichtte, Willem Middelhoven (1790-1819) was ook houthandelaar en -zager met de molens De Grauwe Kieft, De IJsvogel, De Bark en De Bonsem. Hij was gehuwd met Sijtje van de Stadt, dochter van Engel van de Stadt en Guurtje Kroeger. Toen deze Willem zeer jong overleed, zette Sijtje de zaken voort onder firma Weduwe Willem Middelhoven. | ||
- | Na haar overlijden werd deze firma beheerd door haar schoonzoon Cornelis de Koning, getrouwd met Guurtje Middelhoven. Hij liet molen De Bark slopen en vervangen door een stoomhoutzagerij. In 1879, resp. 1884 werden De IJsvogel en De Grauwe Kieft gesloopt. De zaken werden in 1892 tenslotte geliquideerd. De stoomhoutzagerij [[Bark|De Bark]] werd gekocht door Remmert Aten. Als nv Zagerij en Houthandel Remmert Aten werd dit bedrijf door diens zoons tot 1969 in stand gehouden. | ||
{{tag> | {{tag> | ||