Eind 1977 zag het weekblad Week in Week uit het levenslicht in de Zaanstreek. Het was een broadsheet uitgave onder de vlag van De Typhoon, Dagblad voor de Zaanstreek. De redactie van het weekblad was ook gehuisvest op de tweede etage van het Typhoongebouw aan de Westzijde 23 in Zaandam.
Eerste chef redactie en bedenken van het redactieconcept was Cees van den Kommer. Hij was een voormalig journalist van De Typhoon. Eerste redactielid was Marga Mouton.
Het weekblad kwam huis aan huis in de Zaanstreek uit op donderdag in een oplage van circa 65.000 exemplaren. Vaste onderdelen waren de Mensen & Zakenpagina, UIT in de Zaanstreek, de Familiepaginba met puzzel en horoscoop en AutoWijs, het autokatern. Aangevuld met themapagina's over onder meer wonen, vakantie, Back tot School en meer thema's die in een bepaald jaargetijde van toepassing waren.
Een bekend onderdeel werd de maandelijkse Zaanse Woningkrant. Een katern met van pagina's boordevol kleine foto's en bijschrijvingen van huizen die te koop stonden.
De redactie kreeg al snel ook De Krommenieer onder haar hoede. Het weekblad dat in tabloidvorm verscheen in Krommenie en was bedacht door Drukkerij Knijnenberg.
Week in Week Uit werd in de markt gezet omdat het de uitgevers van dagbladen werd verboden wekelijks huis aan huis te verschijnen. Dit werd in bepaalde delen van het verspreidingsgebied gedaan om abonnees te werven.
Redactieleden waren onder meer Aty de Boer, Marion Kors, Frits Ubels, Paulina Bos, Fon Tunissen, Addy van der Kooy, John Meijer en Dirk Karten. Samen maakten ze wekelijks zo'n veertien tot zestien hele pagina's redactie.
Het blad heeft bestaan tot maart 1994. Door de fusie tussen Damiate Pers, de holdingmaatschappij waar ook Week in Week Uit onder viel, met de Verenigde Noordhollandse Dagbladen werd de naam opgedoopt tot Noordhollands Weekblad. Onder die naam heeft het weekblad bestaan tot 2005. De omschakeling in 2004 naar tabloidformaat werd geen succes omdat van de acht edities Noordhollands Weekblad in Noord-Holland er twee edities overbleven. Die waren niet interessant genoeg om grote adverteerders die een brede verspreiding zochten om hun doelgroep te bereiken aan zich te binden.