Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- hoeke [2016/04/12 18:17]
jan aangemaakt
+++ hoeke [2020/09/07 12:07] (huidige)
@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-==== Hoeke, Robert Jan Eduard (Rob) ====
+==== Hoeke, Rob ====
+Haarlem 9 januari 1939 – Krommenie 6 november 1999
-(Haarlem 9 januari 1939 –Krommenie 6 november 1999)
+Robert Jan Eduard (Rob) Hoeke, bluesartiest van Nederlandse bodem, wist door zijn pianospel een groot publiek aan zich te binden. Hoeke's handelsmerk: een even stuwend als elementair boogie-ritme. Hoeke kwam in 1974 in Zaandam wonen en verhuisde drie jaar later naar Krommenie.
-Boogie-woogie-,jazz- en bluespianist, die sinds 1963 met een eigen groep in binnen- en buitenland optreedt en (tot 1989) een twintigtal langspeelplaten uitbracht. waarvan twee goud haalden. Hoeke kwam in 1974 in Zaandam wonen en verhuisde drie jaar later naar Krommenie.
+Rob Hoeke raakt op jonge leeftijd gefascineerd door de [[https://apps.nrc.nl/stijlboek/boogiewoogie-boogie-woogie-boegie-woegie|boogiewoogie]]. Op zijn zeventiende formeert hij zijn eerste Boogie Woogie Quartet, dat bestaat uit zijn broer Paul Hoeke op drums, Kees Kuypers op bas en Wim Bitters op gitaar. Dit gezelschap behaalt in 1959, 1960 en 1962 de tweede plaats tijdens het Loosdrecht Jazz Concours in de categorie old style jazz. Het succes op Loosdrecht resulteert in een platencontract met Philips in 1963 gevolgd door de eerste LP Boogie Hoogie in 1964.
+=== Rolling Stones ===
-Biografie:
+Geïnspireerd door Britse rhythm & blues-bands als Manfred Mann en de Rolling Stones formeert Hoeke z'n tweede band, de Rob Hoeke Rhythm & Blues Group. Hierin dient de boogie als basis voor een mix van blues en beat. De Rhythm & Blues Group wint snel in populariteit van het Boogie Woogie Quartet, hoewel Hoeke ook in die hoedanigheid LP's blijft maken. Hoeke speelt in het voorprogramma tijdens de eerste tournee van de Stones door Zweden. Hij leert mondharmonica spelen van Brian Jones en verwerft daarmee faam over de grenzen.
-http://www.robhoeke.com/images/1997%20-%201999/beknopte_bio.html
+Het album Save Our Souls uit 1967, een plaat vol rauwe rhythm & blues, verwerft al snel de status van nederpop-klassieker. De single What Is Soul is een bescheiden hit. Met Drinking On My Bed, nr. 11 in 1968 gezongen door neef Frans Hoeke, voegt Hoeke wederom een hit aan zijn oeuvre toe. Celsius 232/b is de opvolger van van Save Our Souls. Robby's Saloon is weer een onvervalst boogiewoogie-album. Ook komen er platen uit in Amerika.
+De 30-jarige Hoeke raakt nationale bekend met eigen televisie- en radioprogramma's voor de AVRO. Ook in Scandinavië is hij populair. Fluitist/saxofonist Jan Vennik brengt onder de naam John Vennick het instrumentale soloalbum Instrumentals For Lovers uit. Het nummer Down South dat al jaren op Hoeke's repertoire staat en eerder op single is verscheen, wordt een grote hit in 1969.
+=== Veranderende tijdgeest ===
+Met pianist Hein van der Gaag produceert Hoeke het album Four Hands Up. Ze spelen ze 23 juni in het Belgische Knokke tijdens een BRT-televisieprogramma dat in zeven landen wordt uitgezonden. Aansluitend verzorgt de pianist optredens in België en Duitsland. Everybody Tries, Gettin' Higher, Next World War en That's The Boogie zijn de laatste hits van de Rob Hoeke Rhythm & Blues Groep. In de jaren daarop daalt zijn populariteit; hij weigert de veranderende tijdgeest in zijn muziek aan te passen.
+Bij een poging zijn automotor te repareren komt Hoeke's linkerhand in de ventilator terecht. Het kost hem twee vingers. Rob trekt zich terug uit de muziek en start in 1974 een loopbaan als journalist voor het Haarlems Dagblad. Ondanks zijn handicap ('ik ben iets minder bij de pinken') speelt Hoeke een jaar later weer piano en rollen er weer platen van de pers, onder meer met Alan Price van The Animals. Zijn carrière neemt echter niet meer zo'n vlucht als in de jaren zestig.
+In 1982 voegt de Friese drummer Rini Roukema zich bij de band. Hij speelt mee tot 1986 en voegt zich in 1987 bij de Oscar Benton Blues Band. Hoeke neemt de overzichts-cd 25 Years Rhythm And Blues And Boogie Woogie op. Ook in het buitenland is hij regelmatig te horen. Hij uit zich nogal cynisch over zijn loopbaan: 'Er zijn zoveel situaties geweest waarin ik bedonderd ben, ik zou daar avonden over kunnen vertellen.' Ondertussen speelt hij weer zo'n 120 keer per jaar in binnen- en buitenland.
+=== Normaal ===
+Samen met de pianisten Rob Agerbeek en Jaap Dekker richt hij in 1993 The Grand Piano Boogie Train op, waarmee hij optreedt met de theaterprogramma's Boogie On The Move en Blues & Boogie Movin' On. Tevens verschijnt de single Hit The Red Zone die hij maakt met rockgroep Normaal. Als pianist is hij een graag geziene gast op blues- en jazzfestivals in Indonesië, Amerika, China en Joegoslavië
+In de zomer van 1999 wordt bij Rob Hoeke maagkanker geconstateerd. Op 22 augustus volgt een emotioneel afscheidsoptreden in café Langs De Lijn in Bussum. Gastspelers daarbij zijn onder meer Herman Brood, Harry 'Cuby' Muskee, Eelco Gelling, Kaz Lux en Jan Akkerman. Met o.a. zijn zoons, gitarist Ruben Hoeke en drummer Eric Hoeke neemt hij nog een cd op. Op 6 november 1999 overlijdt hij in zijn woonplaats Krommenie. Ruben Hoeke vormt enkele jaren later samen met Boris van der Lek de Ruben Hoeke Bluesband.
+{{tag>Rob Hoeke}}