Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- putten [2017/04/27 15:55]
zaanlander
+++ putten [2020/09/07 12:07] (huidige)
@@ Regel 3: / Regel 3: @@
 Amsterdam, 10 juli 1944 - 25 augustus 2009
-Beeldend kunstenaar, schilder en etser. Jasper van Putten kreeg zijn opleiding aan de Grafische school en de Rietveldakademie in Amsterdam  en heeft zich zelf daarna zoals veel anderen die daar vandaan komen, leren schilderen. Hij woonde en werkte vervolgens een aantal jaren in Krommenie gevolgd door Amsterdam. Zijn realistische, soms surrealistisch aandoende werk bestaat voor een groot deel uit met grote precisie uitgevoerde verbeeldingen van steden en stedelijk leven. Maker van uiterst minutieuze tekeningen en ingekleurde etsen, waarin hij de toekomst als een obsederende megalopolis oproept, een duizendvoudig vergroot New-York, van wolkenkrabbers, snelverkeer en techniek, waar een mens alleen nog maar van de bovenste etage kan springen.{{ :jasper_van_putten_01-750x581.jpg?300|}}
+Beeldend kunstenaar, schilder en etser. Jasper van Putten kreeg zijn opleiding aan de Grafische school en de Rietveldakademie in Amsterdam  en heeft zich zelf daarna zoals veel anderen die daar vandaan komen, leren schilderen. Hij woonde en werkte vervolgens een aantal jaren in Krommenie gevolgd door Amsterdam. Zijn realistische, soms surrealistisch aandoende werk bestaat voor een groot deel uit met grote precisie uitgevoerde verbeeldingen van steden en stedelijk leven. \\
-Jasper van Putten draait vanaf 1968 mee in de Mokumgroep en heeft op dat moment in galerie Mokum zijn eerste eenmansexpositie. Hij observeert, kijkt toe en noteert dan spottend zijn fantastische interpretatie: „accepteer het nieuwe bestaan (u hebt toch geen keus, hond) en leeft tot het volgende, want u zult hier toch wel weer een bende van maken." Deze zin schreef hij op de dakrand van een van zijn minutieus getekende gebouwen waar zijn tekeningen, grafiek en schilderijen vol van zijn. In die Newyorkse woongiganten is geen leven meer mogelijk. Er ontbreekt elk leven (New York proclaimed IV) of het loopt er over van mensen zodat er een morbide sfeer heerst (Versieren II). In veel schilderijen is hij zelf toevallig aanwezig. Hij fietst voorbij, of trekt aan de bel.
+**Externe link:**
-Realisme in de kunst is onvergankelijk. Dwars door alle experimentele stromingen heen blijven kunstenaars de natuur imiteren of pogen deze te overtreffen. Dé plek om dat werk aan den volke te tonen is al twintig jaar lang Galerie Mokum in Amsterdam. Deze Galerie, verguisd  door pers en Stedelijk Museum, heeft in 1982 een zomeropstelling met schilderijen van onder anderen Tobias Baanders, Joost van Kempen, Jasper van Putten en Kik Zeiler.
+[[https://huiskamermuseum.nl/jasper-van-putten/|Huiskamermuseum.nl: Jasper van Putten (Amsterdam 1941-2009)]]
-“In eerste instantie wilde ik tekenaar worden en ik heb ook een aantal jaren als illustrator gewerkt. In die periode werd mij steeds duidelijker dat ik te weinig bevrediging zou blijven vinden in het illustreren. Wat mij in toenemende mate ging tegen staan was dat ik teveel de wil van anderen kreeg opgelegd. Ik kon niet voldoende kwijt wat ik wilde verbeelden. Met diezelfde beperking was ik al eerder geconfronteerd in het eerste jaar van de Rietveld Academie. Tekenen kon ik wel maar precies te moeten doen wat er van mij gevraagd werd remde mijn creativiteit. Thuis maakte ik het werk waar ik plezier in had en op school de opdrachten. Ik dacht toen nog dat het zo hoorde. Totdat mijn docent Piet Klaasse mijn vrije werk onder ogen kreeg. Hij heeft mij de kant van eigen interpretatie opgestuurd. Dat was voor mij zo een stimulans dat ik toen zeker wist wat ik wilde; geen illustrator maar beeldend kunstenaar. Vanaf dat moment wist ik waartoe ik later in staat zou zijn. Het was slechts een kwestie van tijd.”
-{{:jasper_van_putten_04-750x581.jpg?300 |}}=== New York ===
-Meerdere reisbeurzen brachten Jasper naar New York. “Amerika heeft mij altijd geboeid. Mijn verlangen om die stad te zien was bijzonder groot. De films, gezien in mijn kinderjaren, hebben dat verlangen geprikkeld. Groot waren mijn verwachtingen toen ik in 1965 voor twee maanden naar Amerika ging. Ik bezocht behalve New York ook Chicago en Philadelphia. De indrukken van deze twee manden beantwoordden exact aan de beelden die ik in het hoofd had.
-Het was de werkelijkheid naast de droom. Terug in Nederland kreeg ik een intense heimwee. Mijn bewondering voor New York was zo groot dat ik zeker wist dat ik er ooit terug zou komen. In 1969 werd dit werkelijkheid, een reisbeurs gaf mij de mogelijkheid om de stad van mijn dromen terug te zien. Drie jaar later bood een stipendium van CRM mij een derde kans. New York was mijn motivatie om tot werken te komen. Met het verbeelden van een grote stad wilde ik iets vertellen. Ik kon verbindingen leggen vanuit mijn jeugd in Amsterdam zoals ik die gezien en beleefd had. Later realiseerde ik mij dat ik onbewust bezig ben geweest om de stadsatmosfeer van Amsterdam en New York te laten versmelten.”
-De echte vertelling.
-“Voor mijn eindexamenopdracht in 1968 maakte ik zes tekeningen met als thema New York. Ik had toen nog geen pretentie met kunst bezig te zijn. Voor mij waren het illustraties. Dieuwke Bakker -stichtster van Galerie Mokum- heeft mij, zoals Piet Klaasse dat enige jaren daarvoor al gedaan, duidelijk gemaakt dat mijn werk het illustratieve ontsteeg en veel persoonlijker was. Vanaf dat moment begon ik mij af te vragen: wat wil ik met mijn werk zeggen? De echte vertelling begon in 1970.”
-Bron: Jasper van Putten. Met opgeheven Hoofd. ISBN 9071403041. Tekst: Janna van Zon
-Literatuur: Nederlandse realisten na 1950, Eindredactie: Wim Pijbes (ISBN 090-400-9560-4)
 {{tag>beeldend_kunstenaar}}