schaft_hannie

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
schaft_hannie [2022/04/05 12:16]
gisela
schaft_hannie [2022/04/05 12:17] (huidige)
gisela
Regel 8: Regel 8:
  
 **Dispuut Gemma** **Dispuut Gemma**
 +
 Herfst 1940: Jo wil graag lid worden van de Amsterdamse Vrouwelijke Studenten Vereniging. Maar geen enkel dispuut (afdeling) vraagt haar lid te worden. De leden vinden haar te saai. Jo laat het er niet bij zitten en richt in 1940 met een aantal andere overgebleven studentes een eigen dispuut op: Gemma. De meisjes van de andere disputen noemen Gemma spottend ‘Geen Enkel Meisje Meer Alleen’. Herfst 1940: Jo wil graag lid worden van de Amsterdamse Vrouwelijke Studenten Vereniging. Maar geen enkel dispuut (afdeling) vraagt haar lid te worden. De leden vinden haar te saai. Jo laat het er niet bij zitten en richt in 1940 met een aantal andere overgebleven studentes een eigen dispuut op: Gemma. De meisjes van de andere disputen noemen Gemma spottend ‘Geen Enkel Meisje Meer Alleen’.
  
Regel 33: Regel 34:
  
 **Jan Bonekamp** **Jan Bonekamp**
 +
 21 juni 1944: in Zaandam wachten ze Sicherheitspolizeikapitein Ragut op. Hannie schiet, Ragut valt van zijn fiets. Jan komt dichterbij om het genadeschot te geven, Ragut schiet ook. Ragut sterft. Jan is in zijn buik geraakt, bloedt ontzettend, strompelt weg en belt aan bij een huis. Een vrouw roept een politieagent die Jans revolver wegmoffelt. Jan wordt naar de eerste hulppost gebracht van het politiebureau.  21 juni 1944: in Zaandam wachten ze Sicherheitspolizeikapitein Ragut op. Hannie schiet, Ragut valt van zijn fiets. Jan komt dichterbij om het genadeschot te geven, Ragut schiet ook. Ragut sterft. Jan is in zijn buik geraakt, bloedt ontzettend, strompelt weg en belt aan bij een huis. Een vrouw roept een politieagent die Jans revolver wegmoffelt. Jan wordt naar de eerste hulppost gebracht van het politiebureau. 
  
Regel 67: Regel 69:
  
 **Mörderin**  **Mörderin** 
 +
 Rühl brengt haar naar het Huis van Bewaring aan de Amstelveenseweg. Op haar deur hangt een bordje met Mörderin. Ze moet haar zwarte haar wassen waardoor het weer rood wordt: de Duitsers weten nu zeker dat zij Hannie Schaft is. Ze wordt dag en nacht verhoord. Op den duur wordt ze murw gepraat. Namen van kameraden uit het verzet noemt ze niet.  Rühl brengt haar naar het Huis van Bewaring aan de Amstelveenseweg. Op haar deur hangt een bordje met Mörderin. Ze moet haar zwarte haar wassen waardoor het weer rood wordt: de Duitsers weten nu zeker dat zij Hannie Schaft is. Ze wordt dag en nacht verhoord. Op den duur wordt ze murw gepraat. Namen van kameraden uit het verzet noemt ze niet. 
  
Regel 80: Regel 83:
  
 **‘Ist nicht mehr da’** **‘Ist nicht mehr da’**
 +
 Onwetend van dit alles reist Truus Oversteegen in een Duits verpleegstersuniform naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam. Ze wordt naar de Amstelveenseweg doorverwezen. Truus denkt dat Hannie voor verhoor weggehaald is en weet nog van niets. Daar laten ze Truus een boek zien met de naam J.J. Schaft doorgestreept: ‘Ist nicht mehr da.’ Truus valt flauw en er kletteren twee grote revolvers uit haar zakken, die door niemand werden gezien.  Onwetend van dit alles reist Truus Oversteegen in een Duits verpleegstersuniform naar het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam. Ze wordt naar de Amstelveenseweg doorverwezen. Truus denkt dat Hannie voor verhoor weggehaald is en weet nog van niets. Daar laten ze Truus een boek zien met de naam J.J. Schaft doorgestreept: ‘Ist nicht mehr da.’ Truus valt flauw en er kletteren twee grote revolvers uit haar zakken, die door niemand werden gezien. 
  
Regel 87: Regel 91:
  
 **Verboden herdenking** **Verboden herdenking**
 +
 Op 25 november 1951 verzamelen zich ongeveer vijfduizend oud-verzetsmensen, jongeren en communisten aan de Zeeweg in Bloemendaal. Burgemeester Den Tex van Bloemendaal verbiedt de Hannie Schaft-herdenking. [[https://nha.courant.nu/issue/HD/1951-11-26/edition/null/page/2?query=Pantserwagens%20Hannie%20Schaft&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=HD|Pantserwagens houden de menigte tegen.]] Enkele mensen maken een omweg om bij Hannies graf te komen en leggen bloemen. Ze worden ingerekend en voor de rechter gesleept.  Op 25 november 1951 verzamelen zich ongeveer vijfduizend oud-verzetsmensen, jongeren en communisten aan de Zeeweg in Bloemendaal. Burgemeester Den Tex van Bloemendaal verbiedt de Hannie Schaft-herdenking. [[https://nha.courant.nu/issue/HD/1951-11-26/edition/null/page/2?query=Pantserwagens%20Hannie%20Schaft&sort=issuedate%20ascending&f_periodicalcode%5B0%5D=HD|Pantserwagens houden de menigte tegen.]] Enkele mensen maken een omweg om bij Hannies graf te komen en leggen bloemen. Ze worden ingerekend en voor de rechter gesleept. 
  
Regel 92: Regel 97:
  
 **Vriendinnen** **Vriendinnen**
 +
 Philine Rosa Polak (Amsterdam 1921): ‘Het eerste adres dat Hannie voor mij verzorgde was in Zeist. Toen ik daar weg moest heb ik Hannie opgebeld om te vragen of ze een oplossing wist. Zonder aarzelen zei ze, ook uit naam van haar ouders: “Kom bij ons.”  Philine Rosa Polak (Amsterdam 1921): ‘Het eerste adres dat Hannie voor mij verzorgde was in Zeist. Toen ik daar weg moest heb ik Hannie opgebeld om te vragen of ze een oplossing wist. Zonder aarzelen zei ze, ook uit naam van haar ouders: “Kom bij ons.” 
 Zij leefde aanvankelijk samen met Sonja Frenk in het huis van de familie Schaft aan de Van Dortstraat ondergedoken zat, overleefde de oorlog. Ze moest uitwijken naar een adres in Amsterdam, toen het huis van de familie Schaft, vanwege Hannies illegaal werk, niet langer veilig was.  Zij leefde aanvankelijk samen met Sonja Frenk in het huis van de familie Schaft aan de Van Dortstraat ondergedoken zat, overleefde de oorlog. Ze moest uitwijken naar een adres in Amsterdam, toen het huis van de familie Schaft, vanwege Hannies illegaal werk, niet langer veilig was. 
Regel 102: Regel 108:
  
 **Studiegenoten** **Studiegenoten**
 +
 Annie van Calsem (1919 - 1999) Annie van Calsem (1919 - 1999)
 Zij vertelt: “Ik moet zeggen dat Jo zich in de groentijd vooral erg sportief heeft gedragen, hoewel dat gedoe helemaal niet in haar straatje lag. Maar ja, ze heeft al die rituelen en plagerijtjes, malle opdrachten ook, over zich heen laten komen en dat heeft best wel wat voor haar betekend. Ze was echter niet het type dat zich gemakkelijk voor aap liet zetten of haar mond hield bij scherpe opmerkingen. Ze heeft zich zo goed mogelijk aangepast. We hebben tijdens die ontgroeningsdagen van alles samen meegemaakt: Uren lang met ons allen in een klein kamertje zitten, een kruisverhoor ondergaan door de ontgroeningscommissie, malle opdrachten uitvoeren in de stad, na een voorlichtend praatje van Irene Vorrink geluisterd over één van haar studenten verenigingen, we ontmoetten Hella Haasse die het grappigste verslag van ons allemaal inleverde, er is geroeid op de Amstel en we hebben paard gereden.” Zij vertelt: “Ik moet zeggen dat Jo zich in de groentijd vooral erg sportief heeft gedragen, hoewel dat gedoe helemaal niet in haar straatje lag. Maar ja, ze heeft al die rituelen en plagerijtjes, malle opdrachten ook, over zich heen laten komen en dat heeft best wel wat voor haar betekend. Ze was echter niet het type dat zich gemakkelijk voor aap liet zetten of haar mond hield bij scherpe opmerkingen. Ze heeft zich zo goed mogelijk aangepast. We hebben tijdens die ontgroeningsdagen van alles samen meegemaakt: Uren lang met ons allen in een klein kamertje zitten, een kruisverhoor ondergaan door de ontgroeningscommissie, malle opdrachten uitvoeren in de stad, na een voorlichtend praatje van Irene Vorrink geluisterd over één van haar studenten verenigingen, we ontmoetten Hella Haasse die het grappigste verslag van ons allemaal inleverde, er is geroeid op de Amstel en we hebben paard gereden.”
  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/schaft_hannie.1649153774.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2022/04/05 12:16
  • door gisela