Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- simonsz1 [2020/09/10 23:33]
5.188.95.19 ↷ Links aangepast vanwege een verplaatsing
+++ simonsz1 [2024/07/29 08:16] (huidige)
zaanlander
@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 ==== Simonsz & Zoon., Houthandel nv v/h H ====
-Houtzagerij en houthandel te Zaandam; in  1965 na een fusie omgezet in [[simonsz3|Simonsz Weeteling]] en in 1981 na een fusie in [[simonsz2|Simonsz & Middelhoven]]. De houthandel werd gesticht door Johannes Simonsz (1790-1870), eerst gehuwd met Anna Maria Ebmeijer (gest. 1833) en daarna met de welgestelde burgemeestersdochter Aafje Dekker (gest. 1886), zoon van Hendrik Simonsz (1758- 1827) en Elisabeth Rijger (1760-1795). Johannes Simonsz had eerst een levensmiddelenhandel, voerde een rederij en probeerde zelfs een Maatschappij van Scheepsbouw op te zetten, hetgeen geen blijvend succes werd. In 1832 besloot hij olieslager te worden en kocht hij de molen [[Vogelstruis|De Vogelstruis]] en in 1839 De Witte Duif. Zijn oudste zoon Johannes Simonsz (1818-1887), gehuwd met Christine Hermine Nellius (1822-1855), werd houthandelaar te Montfoord. Voor zijn tweede zoon Hendrik Simonsz (1824-1888), eerst gehuwd met Guurtje Kroeger (1822-1855) en daarna met Grietje Ebmeijer (1830-1884) kocht hij in 1842 de houtzaagmolen [[Lusthof|Het Lusthof]].
-Deze Hendrik werd de eerste generatie Zaandamse houthandelaars. Diens zoon Johannes Simonsz (1853-1937), gehuwd met Helena van de Stadt (1853-1928), zette de zaken voort. Het houtbedrijf kocht voor sloop of voor overplaatsing bestemde molens [[rust|De Rust van het Vaderland]], [[liefde8|De Gekroonde Liefde]], [[gebroedersacht|De Acht Gebroeders]], [[arend10|De Blauwe Arend]] en [[ijpenboom|De IJpenboom]], en voorts houtloodsen, balkensloten en de houtkoperij van Thomas Bramer, met panden genaamd Zweden en Noorwegen. Nieuw gebouwd op de houtwerf werd de molen [[nachtegaal|De Nachtegaal]] J. Simonsz maakte in 1875 een reis naar Petersburg in Rusland om persoonlijk zijn houtleveranciers te ontmoeten en werd zelfstandig rondhout-importeur. Zijn broer Klaas Simonsz (geb. 1855), gehuwd met Jannetje Buys, werd houthandelaar te Vianen.
+Houtzagerij en houthandel te Zaandam; in  1965 na een fusie omgezet in [[simonsz3|Simonsz Weeteling]] en in 1981 na een fusie in [[simonsz2|Simonsz & Middelhoven]]. De houthandel werd gesticht door Johannes Simonsz (1790-1870), eerst gehuwd met Anna Maria Ebmeijer (gest. 1833) en daarna met de welgestelde burgemeestersdochter Aafje Dekker (gest. 1886), zoon van Hendrik Simonsz (1758-1827) en Elisabeth Rijger (1760-1795).
-In 1872 werden een stoommachine van 16 pk en een ketelhuis aangeschaft; de Stoomhoutzagerij De Onderneming ontstond. De productiecapaciteit van de stoommachine was ongeveer gelijk aan die van een molen. Dat bleek onvoldoende. In 1881 kwam een stoommachine van 100 pk in bedrijf. Ten behoeve van zijn vijf kinderen zette J. Simonsz in 1913 de firma om in nv Houthandel v/h H. Simonsz en Zoon. Naast directeur H.J. Simonsz werd de als jongste bediende begonnen Alb. Buys Jz. in de directie opgenomen. J. Simonsz werd commissaris. Tweemaal werd het bedrijf door brand verwoest (1901 en 1905) en weer herbouwd. In 1932 kwam de klant Appel Hout- en Bouwmaterialen nv te Den Bosch in betalingsproblemen. Met name door toedoen van H.J. Simonsz. die door spreiding de toekomst van het bedrijf wilde veilig stellen,  nam Simonsz Appel over. Een volgende uitbreiding had plaats in 1936 toen de werf Doesburgh met daarop de molen [[vlijt|De Vlijt]] (toen reeds als fabriek ingericht) werd overgenomen.
+Johannes Simonsz had eerst een levensmiddelenhandel, voerde een rederij en probeerde zelfs een Maatschappij van Scheepsbouw op te zetten, hetgeen geen blijvend succes werd. In 1832 besloot hij olieslager te worden en kocht hij de molen [[Vogelstruis|De Vogelstruis]] en in 1839 De Witte Duif. Zijn oudste zoon Johannes Simonsz (1818-1887), gehuwd met Christine Hermine Nellius (1822-1855), werd houthandelaar te Montfoord.
-Simonsz kwam de Tweede Wereldoorlog redelijk door. De laatste maanden van de oorlog waren echter moeilijk, aangezien tussen januari en mei 1945 de houthandel als 'Wehrmachtslager' werd aangewezen en een Duitse bezetting kreeg. Na de oorlog werden de activiteiten weer open verder uitgebouwd. In 1951 werd op het bedrijfsterrein een kisthoutfabriek opgericht; een 'hobby' van de in 1950 tot directeur benoemde J. Simonsz (hij bleef tot 1979 in functie, keerde daarna door het plotseling overlijden van zijn opvolger, nog voor een korte periode terug). In 1958 nam Simonsz voor 1/3 deel in de oprichting van een betonmortelcentrale bij Appel in Den Bosch. Een fusie in 1971 was de oorzaak van naamsverandering en wijziging in de constructie van het bedrijf. Dat jaar werd gefuseerd met het eenmans-bouwbedrijf J. Weeteling in Zaandam, op een terrein bij de gasfabriek (hoek huidige Vincent van Goghweg/Westzijde).
+Voor zijn tweede zoon Hendrik Simonsz (1824-1888), eerst gehuwd met Guurtje Kroeger (1822-1855) en daarna met Grietje Ebmeijer (1830-1884) kocht hij in 1842 de houtzaagmolen [[Lusthof|Het Lusthof]].
-Opgericht werd N.V. Bouwstoffen Weeteling, de handelsnaam werd Simonsz Weeteling. De oude uit 1913 stammende nv werd het moederbedrijf (holding). Bouwstoffen Weeteling nam alle zaken en het personeel over. Uitgangspunt bij deze verandering in de structuur was dat het houtbedrijf de leveringen op lange afstand wilde inperken en voor de Zaanstreek en omgeving in (ook andere) bouwmaterialen wilde gaan handelen. In 1981 fuseerden de Zaanse vestigingen van houthandel Simonsz Weeteling te Zaandam en houthandel [[Stadlander|De Wed. Stadlander & Middelhoven bv]] te Wormerveer tot Simonsz & Middelhoven Bouwspecialiteiten bv. Het besluit in 1981 om Simonsz Weeteling en [[stadlander|Stadlander & Middelhoven]] te doen fuseren werd genomen als gevolg van de moeilijke situatie in de Nederlandse houthandel. Bij Simonsz Weeteling werkten op dat moment 20 mensen; bij Stadlander & Middelhoven werkten 27 mensen. Vijftien personeelsleden werden na de fusie ontslagen. De nieuwe naam werd [[simonsz2|Simonsz & Middelhoven Bouwspecialiteiten bv]]. Vestigingsplaats werd het terrein van Stadlander & Middelhoven in Wormerveer. Het jaar daarop werd Tegelhandel J. van Erp bv te Schijndel, welke in 1978 was overgenomen, verkocht. Dochteronderneming Appel Hout- en Bouwmaterialen nv te Den Bosch ging in 1984 failliet.
+Deze Hendrik werd de eerste generatie Zaandamse houthandelaars. Diens zoon Johannes Simonsz (1853-1937), gehuwd met Helena van de Stadt (1853-1928), zette de zaken voort. Het houtbedrijf kocht voor sloop of voor overplaatsing bestemde molens [[rust|De Rust van het Vaderland]], [[liefde8|De Gekroonde Liefde]], [[gebroedersacht|De Acht Gebroeders]], [[arend10|De Blauwe Arend]] en [[ijpenboom|De IJpenboom]], en voorts houtloodsen, balkensloten en de houtkoperij van Thomas Bramer, met panden genaamd Zweden en Noorwegen.
+Nieuw gebouwd op de houtwerf werd de molen [[nachtegaal|De Nachtegaal]] J. Simonsz maakte in 1875 een reis naar Petersburg in Rusland om persoonlijk zijn houtleveranciers te ontmoeten en werd zelfstandig rondhout-importeur. Zijn broer Klaas Simonsz (geb. 1855), gehuwd met Jannetje Buys, werd houthandelaar te Vianen.
+In 1872 werden een stoommachine van 16 pk en een ketelhuis aangeschaft; de Stoomhoutzagerij De Onderneming ontstond. De productiecapaciteit van de stoommachine was ongeveer gelijk aan die van een molen. Dat bleek onvoldoende. In 1881 kwam een stoommachine van 100 pk in bedrijf.
+Ten behoeve van zijn vijf kinderen zette J. Simonsz in 1913 de firma om in nv Houthandel v/h H. Simonsz en Zoon. Naast directeur H.J. Simonsz werd de als jongste bediende begonnen Alb. Buys Jz. in de directie opgenomen. J. Simonsz werd commissaris.
+Tweemaal werd het bedrijf door brand verwoest, in 1901 en 1905 en weer herbouwd. In 1932 kwam de klant Appel Hout- en Bouwmaterialen nv te Den Bosch in betalingsproblemen. Met name door toedoen van H.J. Simonsz. die door spreiding de toekomst van het bedrijf wilde veilig stellen, nam Simonsz Appel over. Een volgende uitbreiding had plaats in 1936 toen de werf Doesburgh met daarop de molen [[vlijt|De Vlijt]], toen reeds als fabriek ingericht, werd overgenomen.
+Simonsz kwam de Tweede Wereldoorlog redelijk door. De laatste maanden van de oorlog waren echter moeilijk, aangezien tussen januari en mei 1945 de houthandel als Wehrmachtslager werd aangewezen en een Duitse bezetting kreeg.
+Na de oorlog werden de activiteiten weer open verder uitgebouwd. In 1951 werd op het bedrijfsterrein een kisthoutfabriek opgericht; een hobby van de in 1950 tot directeur benoemde J. Simonsz, hij bleef tot 1979 in functie, keerde daarna door het plotseling overlijden van zijn opvolger, nog voor een korte periode terug.
+In 1958 nam Simonsz voor 1/3 deel in de oprichting van een betonmortelcentrale bij Appel in Den Bosch. Een fusie in 1971 was de oorzaak van naamsverandering en wijziging in de constructie van het bedrijf. Dat jaar werd gefuseerd met het eenmans-bouwbedrijf J. Weeteling in Zaandam, op een terrein bij de gasfabriek, hoek huidige Vincent van Goghweg/Westzijde.
+Opgericht werd N.V. Bouwstoffen Weeteling, de handelsnaam werd Simonsz Weeteling. De oude uit 1913 stammende nv werd het moederbedrijf (holding). Bouwstoffen Weeteling nam alle zaken en het personeel over. Uitgangspunt bij deze verandering in de structuur was dat het houtbedrijf de leveringen op lange afstand wilde inperken en voor de Zaanstreek en omgeving in ook andere bouwmaterialen wilde gaan handelen.
+In 1981 fuseerden de Zaanse vestigingen van houthandel Simonsz Weeteling te Zaandam en houthandel [[Stadlander|De Wed. Stadlander & Middelhoven bv]] te Wormerveer tot Simonsz & Middelhoven Bouwspecialiteiten bv. Het besluit in 1981 om Simonsz Weeteling en [[stadlander|Stadlander & Middelhoven]] te doen fuseren werd genomen als gevolg van de moeilijke situatie in de Nederlandse houthandel.
+Bij Simonsz Weeteling werkten op dat moment 20 mensen; bij Stadlander & Middelhoven werkten 27 mensen. Vijftien personeelsleden werden na de fusie ontslagen. De nieuwe naam werd [[simonsz2|Simonsz & Middelhoven Bouwspecialiteiten bv]]. Vestigingsplaats werd het terrein van Stadlander & Middelhoven in Wormerveer. Het jaar daarop werd Tegelhandel J. van Erp bv te Schijndel, die in 1978 was overgenomen, verkocht. Dochteronderneming Appel Hout- en Bouwmaterialen nv te Den Bosch ging in 1984 failliet.
 In 1985 fuseerde Simonsz & Middelhoven met Houthandel [[schipper_houthandel_bv|Donker & Schipper]]. Zie voorts onder [[Donker2|Houthandel v/h P. Donker & Zn.nv]].