Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- ballet [2015/11/24 11:20]
+++ ballet [2025/04/02 19:31] (huidige)
zaanlander
@@ Regel 2: / Regel 2: @@
 <WRAP right round box 20%>
-Ook toen Lodewijk XIV (de Zonnekoning, 1638-1715) te corpulent was geworden om zelf nog mee te dansen bleef hij zijn beste kunstenaars (zowel de hofcomponist als schrijvers, de hof dansen werden nog afgewisseld met zang, voordrachten pantomime) op drachten geven tot het maken van nieuwe balletten. \\
+Ook toen Lodewijk XIV, de Zonnekoning, 1638-1715 te corpulent was geworden om zelf nog mee te dansen bleef hij zijn beste kunstenaars (zowel de hofcomponist als schrijvers, de hof dansen werden nog afgewisseld met zang, voordrachten pantomime) op drachten geven tot het maken van nieuwe balletten. \\
 In 1669 richtte Lodewijk de 'Academie de la Danse' op, waarmee het hofballet van de balzaal naar de toneelzaal verhuisde en een zelfstandige kunstvorm werd. \\
@@ Regel 15: / Regel 15: @@
-Het woord ballet` is afgeleid van het Italiaanse ballare', hetgeen dansen betekent. Het Europese ballet ontwikkelde zich na circa 1600 uit de Italiaanse, Spaanse en Franse hofdansen. Belangrijk waren met name de ontwikkelingen aan het Franse hof onder de regering van Lodewijk XIV. Rond het midden van de 18e eeuw raakte de balletkunst in verval, maar in 1757 werd de aanzet gegeven tot een nieuwe bloeiperiode, toen Noverre (balletmeester van de Parijse Opera) zijn Lettres sur la Danse' publiceerde. Balletten kregen onder invloed van zijn Lettresi steeds meer een onderwerp tot basis, werden ingedeeld in bedrijven en taferelen, en werden geschreven in nauwe samenwerking tussen dichter, musicus, danser en schilder.
+Het woord 'ballet' is afgeleid van het Italiaanse 'ballare', hetgeen 'dansen' betekent. Het Europese ballet ontwikkelde zich na circa 1600 uit de Italiaanse, Spaanse en Franse hofdansen. Belangrijk waren met name de ontwikkelingen aan het Franse hof onder de regering van Lodewijk XIV. Rond het midden van de 18e eeuw raakte de balletkunst in verval, maar in 1757 werd de aanzet gegeven tot een nieuwe bloeiperiode, toen Noverre, balletmeester van de Parijse Opera, zijn 'Lettres sur la Danse' publiceerde. Balletten kregen onder invloed van zijn 'Lettresi' steeds meer een onderwerp tot basis, werden ingedeeld in bedrijven en taferelen, en werden geschreven in nauwe samenwerking tussen dichter, musicus, danser en schilder.
 Ofschoon de rokken voor danseressen in de 18e eeuw al korter waren geworden, werd pas in het begin van de 19e eeuw door de Franse kleermaker Maillot een tricot-kostuum ontworpen waar de dansers en danseressen zich volledig vrij in konden bewegen. De technische bekwaamheid van vooral de danseressen ging hierna met sprongen vooruit. Desondanks doormaakte het ballet na 1850 opnieuw een periode van verval. Eerst aan het begin van de 20e eeuw begon een nieuwe bloeitijd. Sterk beïnvloed door de Amerikaanse danseres Isadore Duncan manifesteerde zich vanaf 1909 een opleving van het Russische ballet. Het ballet ontwikkelde zich sindsdien steeds meer als een expressieve vrije danskunst. Kurt Jooss wist de klassieke en de vrije danskunst met elkaar te verenigen, waardoor een geheel nieuwe vorm van ballet ontstond.
-In het Calvinistische Nederland vond het ballet nauwelijks een voedingsbodem. Het dansen als lichaamskunst druiste in tegen het betamelijkheidsgevoel van de streng-protestanten. De balletten die ontstonden waren meer danspantomimes en zakten al snel af naar het niveau van goedkoop kluchtwerk. Daarnaast  hadden de opera-gezelschappen hun balletten, maar hierin werd voornamelijk gedanst door Fransen, en deze werden nooit van belang. Tegen het einde van de 19e eeuw werd er zo goed als geen balletkunst in Nederland beoefend.
+In het Calvinistische Nederland vond het ballet nauwelijks een voedingsbodem. Het dansen als lichaamskunst druiste in tegen het betamelijkheidsgevoel van de streng-protestanten. De balletten die ontstonden waren meer danspantomimes en zakten al snel af naar het niveau van goedkoop kluchtwerk. Daarnaast hadden de opera-gezelschappen hun balletten, maar hierin werd voornamelijk gedanst door Fransen, en deze werden nooit van belang. Tegen het einde van de 19e eeuw werd er zo goed als geen balletkunst in Nederland beoefend.
 Vanaf begin 20e eeuw werden de zedelijkheidsnormen geleidelijk soepeler en kon een voorzichtig begin worden gemaakt met de opleiding van beroepsdansers. De Poolse danseres Gertrud Leistikow was de eerste danseres die in 1921 een dansopleiding begon, nagevolgd door anderen. De meeste dansstudio`s moesten evenwel door geldgebrek hun activiteiten staken. Na de Tweede Wereldoorlog begon een duurzamere bloeiperiode. Beroepsgezelschappen als onder andere Scapino (1945), het Ballet der Lage Landen (1947), het Nederlands Danstheater (1959) en het Nationale Ballet (1961) ontstonden.