Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
Beide kanten vorige revisie Vorige revisie Volgende revisie | Vorige revisie | ||
manuolas_de [2025/05/09 09:42] rob_h |
manuolas_de [2025/05/12 22:07] (huidige) rob_h |
||
---|---|---|---|
Regel 1: | Regel 1: | ||
- | ==== MANUOLA'S, De ==== | + | ==== Manuola's, De ==== |
Zaanse Hawaiian-formatie in de periode 1943-1947. | Zaanse Hawaiian-formatie in de periode 1943-1947. | ||
Regel 58: | Regel 58: | ||
Wim raakt totaal gefascineerd door de vele grammofoonplaten, | Wim raakt totaal gefascineerd door de vele grammofoonplaten, | ||
- | {{henkaverhoevengrammofoonplatenzaak1941.jpeg? | + | {{henkaverhoevengrammofoonplatenzaak1941.jpeg? |
Maar Pranger & Verhoeven speelt een grotere rol. Piet Pranger leert het vak radiotechniek op de Ambachtsschool, | Maar Pranger & Verhoeven speelt een grotere rol. Piet Pranger leert het vak radiotechniek op de Ambachtsschool, | ||
Regel 73: | Regel 73: | ||
Thuis hoorde ik eigenlijk weinig van dat hoofdstuk. Ook niet iets negatiefs, terwijl Wim moeilijk voor te stellen is als soldaat. Totdat ik een paar jaar geleden een dikke map met brieven vond in de dozen met familiepapieren. Zo’n 90, allemaal gericht aan zijn vader en moeder in de Eendrachtstraat. Een fascinerende inkijk in zijn belevingswereld. | Thuis hoorde ik eigenlijk weinig van dat hoofdstuk. Ook niet iets negatiefs, terwijl Wim moeilijk voor te stellen is als soldaat. Totdat ik een paar jaar geleden een dikke map met brieven vond in de dozen met familiepapieren. Zo’n 90, allemaal gericht aan zijn vader en moeder in de Eendrachtstraat. Een fascinerende inkijk in zijn belevingswereld. | ||
+ | |||
+ | {{wimhesselsgitaar.jpg? | ||
Tijdens de dienstplicht hier, blijkt al snel dat het als militair niet echt gaat lukken. Hij komt uiteindelijk bij de afdeling ‘32e Hp.V.A.’ (Hulpplaats verbandafdeling). De boot vertrekt op 18 juni ’48 vanuit Rotterdam en komt op 13 juli aan in Batavia. Al tijdens de reis is hij gefascineerd door de onbekende dingen die hij ziet. Kleurige woestijn, Mohammedanen met kamelen, de oneindige blauwe wateren, maar ook bv het eten aan boord is ‘machtig’. Hij wordt ingedeeld als verpleger bij een ziekenhuis in Tjilatjap. Dat gaat hem niet lekker af. Hij is veel meer geïnteresseerd in de lokale gebruiken, muziek, eten, mensen. Wim onderhoudt ook veel contact met het thuisfront, met zijn ouders en familie, maar vooral ook met Kees Kok. ‘Ik schrijf hem af en toe een hele roman aan brieven’, is er te lezen. Hij vraagt Kees om foto’s te ontwikkelen en rolletjes op te sturen. Kees doet dat bij ' | Tijdens de dienstplicht hier, blijkt al snel dat het als militair niet echt gaat lukken. Hij komt uiteindelijk bij de afdeling ‘32e Hp.V.A.’ (Hulpplaats verbandafdeling). De boot vertrekt op 18 juni ’48 vanuit Rotterdam en komt op 13 juli aan in Batavia. Al tijdens de reis is hij gefascineerd door de onbekende dingen die hij ziet. Kleurige woestijn, Mohammedanen met kamelen, de oneindige blauwe wateren, maar ook bv het eten aan boord is ‘machtig’. Hij wordt ingedeeld als verpleger bij een ziekenhuis in Tjilatjap. Dat gaat hem niet lekker af. Hij is veel meer geïnteresseerd in de lokale gebruiken, muziek, eten, mensen. Wim onderhoudt ook veel contact met het thuisfront, met zijn ouders en familie, maar vooral ook met Kees Kok. ‘Ik schrijf hem af en toe een hele roman aan brieven’, is er te lezen. Hij vraagt Kees om foto’s te ontwikkelen en rolletjes op te sturen. Kees doet dat bij ' | ||
+ | |||
+ | {{ wimhesselsdienst.jpg? | ||
Wim is niet alleen volop aan het tekenen om alle dingen vast te leggen, maar wordt ook een fanatiek fotograaf. Eind december wordt hij overgeplaatst naar Solo, waar hij bijna een heel jaar blijft. Zijn liefde voor muziek valt al snel op. Hij had sowieso een ukelele en zijn zelfgemaakte vibrafoon meegenomen en in de loop der tijd vergaart hij ook nog een gitaar, een contrabas en een koffergrammofoon. Hij speelt binnen de kortste keren met lokale musici, maar ook in orkesten, Hawaii groepen en zelfs een cabaretgezelschap, | Wim is niet alleen volop aan het tekenen om alle dingen vast te leggen, maar wordt ook een fanatiek fotograaf. Eind december wordt hij overgeplaatst naar Solo, waar hij bijna een heel jaar blijft. Zijn liefde voor muziek valt al snel op. Hij had sowieso een ukelele en zijn zelfgemaakte vibrafoon meegenomen en in de loop der tijd vergaart hij ook nog een gitaar, een contrabas en een koffergrammofoon. Hij speelt binnen de kortste keren met lokale musici, maar ook in orkesten, Hawaii groepen en zelfs een cabaretgezelschap, | ||
+ | |||
+ | {{muziekmakendienst.jpg? | ||
Spoedig zit Wim ook bij de radio. Radio Solo. Kees wordt bedolven onder de brieven, met alle mooie voorvallen en ontmoetingen, | Spoedig zit Wim ook bij de radio. Radio Solo. Kees wordt bedolven onder de brieven, met alle mooie voorvallen en ontmoetingen, | ||
Kees neemt bij Pranger & Verhoeven een plaat op met de Zuid-Afrikaanse liedjes, compleet met zijn unieke buikspreekgeluiden en stuurt ook die naar Wim. Gecombineerd met de voortdurend gevraagde platen van Amerikaanse blues en Django Reinhardt, moeten dat toch ongekende radioprogramma’s zijn geweest! Met de live muziek haalt een van Wims bands zelfs ook het ‘strijdkrachtenprogramma’ in Hilversum, genaamd ‘Met het rimboeboemeltje van post tot post’. | Kees neemt bij Pranger & Verhoeven een plaat op met de Zuid-Afrikaanse liedjes, compleet met zijn unieke buikspreekgeluiden en stuurt ook die naar Wim. Gecombineerd met de voortdurend gevraagde platen van Amerikaanse blues en Django Reinhardt, moeten dat toch ongekende radioprogramma’s zijn geweest! Met de live muziek haalt een van Wims bands zelfs ook het ‘strijdkrachtenprogramma’ in Hilversum, genaamd ‘Met het rimboeboemeltje van post tot post’. | ||
+ | |||
+ | {{ muziekmakendienst2.jpg? | ||
In november ’49 wordt hij via Pati naar Batavia gestuurd. De onafhankelijkheid van Indonesië wordt uitgeroepen op 27 december 1949. De situatie is chaotisch en onduidelijk. Wim kan nog niet direct terug naar Nederland. Maar erg lijkt hij het niet te vinden. Bij de overdracht aan de lokale bevolking lijkt het voor hem logisch om dat allemaal zo goed mogelijk te doen. | In november ’49 wordt hij via Pati naar Batavia gestuurd. De onafhankelijkheid van Indonesië wordt uitgeroepen op 27 december 1949. De situatie is chaotisch en onduidelijk. Wim kan nog niet direct terug naar Nederland. Maar erg lijkt hij het niet te vinden. Bij de overdracht aan de lokale bevolking lijkt het voor hem logisch om dat allemaal zo goed mogelijk te doen. | ||
Regel 90: | Regel 98: | ||
- | Kees heeft ondertussen niet stilgezeten en veel opgetreden. Van feestjes van GroenGeel, een huldigingsfeest van de Eensgezindheid Fanfare dirigent tot het jubileum van de Wormerveerse ' | + | Kees heeft ondertussen niet stilgezeten en veel opgetreden. Van feestjes van GroenGeel, een huldigingsfeest van de Eensgezindheid Fanfare dirigent tot het jubileum van de Wormerveerse ' |
{{ keeskokbericht.jpg? | {{ keeskokbericht.jpg? | ||
+ | |||
+ | Kees is in z’n element. Het werk gaat goed, hij maakt legio foto’s en trekt meerdere malen het platteland in, op de motorfiets, met gitaar om de nek, om met iedereen te grappen en te spelen. ‘Uit berichten bleek dat hij zich bij de inheemse bevolking aldaar zeer bemind had gemaakt. Velen, die zijn spontaniteit hier meemaakten, zal dit niet verwonderen.’ aldus een bericht in de Typhoon. | ||
+ | |||
+ | |||
Dan gaat het helemaal mis. | Dan gaat het helemaal mis. |