Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie Vorige revisie | |||
|
accijns [2018/04/17 06:52] zaanlander |
accijns [2018/04/17 06:53] (huidige) zaanlander |
||
|---|---|---|---|
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| Ieder die goederen naar de stad bracht, werd verplicht //"aan het kantoor der Stedelijke accijnzen te declareren, de kwantiteiten en kwaliteiten die zij invoeren, daarvan de rechten te betalen of te verzekeren, terwijl de telling, weging of meting der goederen zal moeten geschieden dadelijk en alvorens de zelve de stad mogen worden ingevoerd"//. Wie goederen naar de Zaanstreek bracht, moest dus eerst de hoeveelheid melden en werd belast. Accijnsheffing, dan wel de heffing van opcenten daarop, kon daarmee een handels-politiek middel zijn om de eigen markt te beschermen, als een vroeg voorbeeld hiervan dient het afsluiten van de Amsterdamse markt voor het beschuit uit Wormer en Jisp (zie [[beschuitbakkerij|Beschuitbakken]]). In het reglement van 1822 werden nauwkeurig de vaar- en landwegen aangegeven waarlangs goederen mochten worden ingevoerd. Aangezien de aanvoer van goederen grotendeels over het water geschiedde waren al eerder bij de sluizen in Zaandam twee [[accijnshuisje|accijnshuisjes]] geplaatst, waar de aangifte van aanvoer werd gecontroleerd. | Ieder die goederen naar de stad bracht, werd verplicht //"aan het kantoor der Stedelijke accijnzen te declareren, de kwantiteiten en kwaliteiten die zij invoeren, daarvan de rechten te betalen of te verzekeren, terwijl de telling, weging of meting der goederen zal moeten geschieden dadelijk en alvorens de zelve de stad mogen worden ingevoerd"//. Wie goederen naar de Zaanstreek bracht, moest dus eerst de hoeveelheid melden en werd belast. Accijnsheffing, dan wel de heffing van opcenten daarop, kon daarmee een handels-politiek middel zijn om de eigen markt te beschermen, als een vroeg voorbeeld hiervan dient het afsluiten van de Amsterdamse markt voor het beschuit uit Wormer en Jisp (zie [[beschuitbakkerij|Beschuitbakken]]). In het reglement van 1822 werden nauwkeurig de vaar- en landwegen aangegeven waarlangs goederen mochten worden ingevoerd. Aangezien de aanvoer van goederen grotendeels over het water geschiedde waren al eerder bij de sluizen in Zaandam twee [[accijnshuisje|accijnshuisjes]] geplaatst, waar de aangifte van aanvoer werd gecontroleerd. | ||
| - | Betrof het feitelijke doorvoer, dan kon men de betaalde accijns na het vervullen van een aantal formaliteiten terugkrijgen. Zo was het land tot ver in de 19e eeuw belastingtechnisch verdeeld in een aantal 'staatjes', elk met een eigen stelsel van belastingheffing. Dit belemmerde de handel en werkte smokkelarij tussen steden en dorpen onderling in de hand. In de Zaanstreek bleef dit laatste overigens beperkt, de boetes op ontduiking van de accijnzen waren hoog. Met de wijziging van de Gemeentewet in 1865 werd het plaatselijke accijnzen-stelsel afgeschaft, nog twee jaar daarvoor verhoogde Zaandam de plaatselijke accijns op wijn, gedistilleerd en vlees, ten behoeve van scholenbouw. Zie ook *[[belasting|Belasting]] | + | Betrof het feitelijke doorvoer, dan kon men de betaalde accijns na het vervullen van een aantal formaliteiten terugkrijgen. Zo was het land tot ver in de 19e eeuw belastingtechnisch verdeeld in een aantal 'staatjes', elk met een eigen stelsel van belastingheffing. Dit belemmerde de handel en werkte smokkelarij tussen steden en dorpen onderling in de hand. In de Zaanstreek bleef dit laatste overigens beperkt, de boetes op ontduiking van de accijnzen waren hoog. Met de wijziging van de Gemeentewet in 1865 werd het plaatselijke accijnzen-stelsel afgeschaft, nog twee jaar daarvoor verhoogde Zaandam de plaatselijke accijns op wijn, gedistilleerd en vlees, ten behoeve van scholenbouw. Zie ook [[belasting|Belasting]] |
| Literatuur: Woordenboek der Nederlandsche taal Den Haag, 1882-1910, Zaandam 150 jaar stad | Literatuur: Woordenboek der Nederlandsche taal Den Haag, 1882-1910, Zaandam 150 jaar stad | ||