Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Beide kanten vorige revisie
Vorige revisie
|
Vorige revisie
|
bestrating [2018/01/06 02:51]
|
bestrating [2024/05/25 18:39] (huidige)
zaanlander |
| In de winter is de dienst mede verantwoordelijk voor gladheidsbestrijding zoals sneeuwruimen en pekelen. Voorts behoort rioolreparatie tot de taken. In verband met deze werkzaamheden beschikt de dienst over een omvangrijk wagenpark van kleine en grote shovels en vrachtauto's, al dan niet met kraan. Historisch gezien is de klinkerbestrating eerst goed in de 19e eeuw aangevat, daarvóór waren vele wegen nog onverhard of bestond de verharding uit grind, [[zaagselpad|zaagsel]], of puin. Het onderhoud van de straten moest door de huiseigenaars worden bekostigd. | In de winter is de dienst mede verantwoordelijk voor gladheidsbestrijding zoals sneeuwruimen en pekelen. Voorts behoort rioolreparatie tot de taken. In verband met deze werkzaamheden beschikt de dienst over een omvangrijk wagenpark van kleine en grote shovels en vrachtauto's, al dan niet met kraan. Historisch gezien is de klinkerbestrating eerst goed in de 19e eeuw aangevat, daarvóór waren vele wegen nog onverhard of bestond de verharding uit grind, [[zaagselpad|zaagsel]], of puin. Het onderhoud van de straten moest door de huiseigenaars worden bekostigd. |
| |
| De Zaandamse [[westzijde|Westzijde]] is pas in 1806 door het dorpsbestuur van een bestrating voorzien. Buiten de bebouwde kom bleven de wegen heel lang onverhard. Het Westzaner Pad bijvoorbeeld, [[guispad|het Guispad]], de verbinding tussen Westzaan en Zaandijk, bestond zelfs tot in de jaren '30 uit een smalle middenstrook van klinkers, een zogenoemd paardenpad, met daarnaast uitgeholde grindsporen. Het was een eenbaansweg. Asfalt op gemeentelijke wegen werd pas sinds de Tweede Wereldoorlog toegepast. De weke veenbodem van de Zaanstreek veroorzaakt meer en duurder onderhoud van de bestrating dan elders. | De Zaandamse [[westzijde|Westzijde]] is pas in 1806 door het dorpsbestuur van een bestrating voorzien. Buiten de bebouwde kom bleven de wegen heel lang onverhard. Het Westzaner Pad bijvoorbeeld, [[guispad|het Guispad]], de verbinding tussen Westzaan en Zaandijk, bestond zelfs tot in de jaren '30 uit een smalle middenstrook van klinkers, een paardenpad, met daarnaast uitgeholde grindsporen. Het was een eenbaansweg. Asfalt op gemeentelijke wegen werd pas sinds de Tweede Wereldoorlog toegepast. De weke veenbodem van de Zaanstreek veroorzaakt meer en duurder onderhoud van de bestrating dan elders. |
| |
| |