Zaandam 18 september 1838 – Arnhem 5 februari 1888

Beeldend kunstenaar, schilder, aquarellist en etser, zoon van de doopsgezinde predikant Willem Carel Mauve (1803-1869) en Elisabeth Margaretha Hirschig (1805-1876), een nicht van Antonius Hirschig, grootvader van Anton Hirschig, die de laatste dagen van Vincent van Gogh deelde. Het gezin verhuisde een jaar na zijn geboorte naar Haarlem. Daar groeide hij op en ontstond ook de wens om kunstschilder te worden. Zijn vader verleende toestemming een kunstenaars-opleiding te volgen, mits hij zich de akte voor het geven van tekenonderwijs meester zou maken omwille van de maatschappelijke zekerheid. Anton Mauve ontving schilderlessen van Pieter Frederik van Os en in 1858 enkele maanden bij Wouterus Verschuur.

Later behoorde Vincent van Gogh tot zijn één van zijn leerlingen. Hij trouwde met een nicht van Vincent van Gogh, de 18 jaar jongere Ariëtte Sophia Jeannette (Jet) Carbentus (1856-1894). Via Mauve kwam Vincent in contact met het werk van onder anderen Jaap en Matthijs Maris, Jan Hendrik Weissenbruch, Hendrik Willem Mesdag, George Hendrik Breitner en Jozef Israëls. Thema’s als spitters, aardappeleters en houtverkopers nam Van Gogh van Mauve over.

Mauve werkte voornamelijk in Haarlem, Amsterdam, Den Haag en Laren. Daar was hij één van de oprichters van de Larense School. Kunstkenners noemden het Gooi ook wel 'Het land van Mauve'. Bekendheid kreeg hij door zijn landschappen en taferelen uit het boerenleven, strand- en zeegezichten. De domineeszoon heeft Mauve nooit enig Zaans onderwerp geschilderd.

Door zijn relatie met Sien Hoornik kwam Van Gogh in conflict met Mauve. Sien, een zwangere prostitué stond regelmatig model met haar dochter en moeder die daarmee het huiselijk leven en de ontberingen van de arbeidende armen weerspiegelden. Later nam Van Gogh Sien en haar dochter in huis hetgeen heeft bijgedragen tot een splitsing met Anton Mauve. Toen Anton Mauve op 5 februari 1888 op nog geen vijftigjarige leeftijd plotseling aan een aneurysma te Arnhem overleed, droeg Vincent in Arles zijn Souvenir de Mauve, roze bloeiende perzikbomen, aan hem op.

In 1887 werd Mauve onderscheiden met een gouden medaille op de Parijse salon met zijn doek De terugkeer van de kudde.