Dit is een oude revisie van het document!


De Vergulde Bijkorf te Zaandijk, ook de Guisman genoemd, was de eerste witpapiermolen in de Zaanstreek, uitgerust met een maalbak of ‘Hollander’. Cornelis Jansz Honigh kocht de Wormer molen, waar hij bekend stond als de Kwikstaartplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigKwikstaart, De

Papiermolen in Wormer. Het bouwjaar van de Kwikstaart is niet bekend maar de eerste vermelding dateert uit april 1662. De molen was niet groot van stuk en werd ingezet voor het slaan van olie uit oliehoudend hennepzaad. Eigenaren Pieter Jevits, Jan Clase Craft en Claas Janse Craft, verkochten de molen op 13 mei 1659 voor f 660,- aan Jacob Jochems uit Wormer. Jochems verbouwde de Kwikstaart tot papiermolen.
, in 1662 en liet hem in 1668 verplaatsen naar het Guispad te Zaandijk. Cornelis Jansz Honigh had vier zonen, waarschijnlijk allen papiermakers. De jongsten, Jacob en Adriaan, volgden hem bij zijn overlijden dat in 1668 plaats had in zijn zaken op.

Toen Lodewijk XIV Gelderland in 1672 overmeesterde, namen vele papiermakers van de Veluwe de wijk naar Noord-Holland. De verlegenheid van deze mensen deed hen sommigen eigenaars van de daar bestaande grauwpapiermolens de voorslag doen om ook witpapiermolens aan te leggen en zo ontstonden in 1672 als zodanig de molens De Wever en de Vergulde Bijkorf te Zaandijk beiden ingericht tot het fabriceren van witpapier. Het Hollands papier kreeg een goede naam, ook in het buitenland en verdrong de gebruikte Franse en Italiaanse fabricaten.

In 1854 werd de molen verkocht aan de Gebr. De Jong en werd het bedrijf J. Honig & Zn. geliquideerd. In 1874 werd ter hoogte van de Vergulde Bijkorf een welput op Nortonwijze geslagen, die niet alleen het voor hun fabrikaat het zo onmisbaar heldere, doch ook goed drinkbaar water opleverde. Deze goede uitslag trok de aandacht van ieder Zaanbewoner, in aanmerking nemende de vele mislukte pogingen in deze streek, in welke zo dikwijls behoefte aan goed drinkwater ontstaat; de zogenaamde waterwagen van de H.IJ.S.M., die twee keer per dag de lijn Zaandam-Uitgeest passeert, om water aan te brengen van Castricum, tot voeding der locomotieven, is daarvan een bewijs. J. Jonk, te Winkel, de vervaardiger van de Nortonput, verrichtte dat werk binnen 24 uur.

In november 1902 ging de molen door brand verloren. Hij heeft gestaan aan en ten zuiden van het Guispad, aan de oostkant van de Zaan. Op zijn erf kwam later de Bijenkorfstraat, thans terrein van Cacao de Zaan.

  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/bijkorf1.1496649235.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2020/09/06 18:15
  • (Externe bewerking)