Bodemdaling (meestal) ten gevolge van ontwatering. Zoals vele andere oorspronkelijke hoogveengebieden in het westen van ons land heeft de Zaanstreek te maken gehad met aanzienlijke inklinking. Deze ontstond nadat men in de Middeleeuwen het hoogveen ten behoeve van akkerbouw (tarwe) ging ontginnen. Daartoe werden vele sloten ter ontwatering gegraven, waardoor de bodempeil daalde en het hoogveen erodeerde tot het huidige laagveen. Het toen ontstane slotenpatroon is in de polders nog steeds voor een deel zichtbaar. In de sindsdien verlopen honderden jaren is de bodem ten minste enkele meters ingeklonken. Sommigen menen dat de klink in totaal 6 meter bedraagt. De bodemdaling tengevolge van inklinking gaat overigens nog steeds door, ook al doordat het polderpeil door extra bemaling laag wordt gehouden om de weilanden toegankelijk te houden voor trekkers en ander materiaal. Zie ook: Landschap 2.