Dit is een oude revisie van het document!
Kef, Cornelis (Kees)
Zaandam 21 september 1894 - Amsterdam 30 november 1961
Kees Kef, componist, criticus, pianist en koordirigent, propageerde de moderne Nederlandse muziek en ijverde voor niveauverbetering van het repertoire van amateurensembles. De toonkunstenaar studeerde bij Thom de Nijs en J. W. Kersbergen en andere pedagogen, piano, muziektheorie, directie en compositie, terwijl hij zich in de zangkunst bekwaamde door lessen bij o.a. mevrouw J. Hartog—Benjamins, Denijs en Reschiglian. Van 1923 tot 1938 is Kees Kef te Zaandam werkzaam geweest als uitvoerend kunstenaar. Bijna dertig jaar was hij dirigent van het Zaandams Mannenkoor.
Later vestigde Kef zich te Amsterdam, waar hij ook de oorlogsjaren doormaakte. Van 1946 tot 1949 doceerde hij aan het Muzieklyceum in Amsterdam. Naast de kamermuziek had vooral de zangkunst, in het bijzonder de koorzang, z'n warme belangstelling. Vele keren heeft hij op de piano vocalisten begeleid en in kamermuziekensembles gespeeld, maar vooral door zijn directies van koren en zijn zeer gewaardeerde composities verwierf Keg bekendheid. Regelmatig trad hij met zijn ensembles in het land op. Kef propageerde onvermoeibaar een betere repertoire-keuze bij amateurs daarbij vooral de nadruk leggend op de veelzijdigheid.
Hij componeerde voor mannenkoor en gemengd koor op Nederlandse teksten, onder meer 'De nar en de spieghel' op zes Oud-Nederlandse spreuken, en drie koorcomposities met als tekst gedichten van H. Marsman. Ook hij bewerkte negrospirituals voor mannenkoor. Voorts componeerde Kef pianowerken en een sonate voor klarinet. In opdracht van het Verbondsbestuur van de NVV componeerde Kees Kef op tekst van Halbo C. Kool een feestlied, dat aan de bond van arbeiderszangverenigingen werd aangeboden.
Als muziekrecensent voor dagblad Het Vrije Volk beschouwde hij met name de amateurgezelschappen van zangers en musici, op wiens gebied hij een schier ongeëvenaarde deskundigheid bezat.
Vele koren stonden onder zijn leiding, zoals het Mannenkoor van de Personeelsvereniging Lux et Libertas en het koor van Amstels Werkman, dat hij meer dan 12 1/2 jaar dirigeerde. Van 1952 af dirigeerde hij het Volkszangkoor van de VARA, dat tot doel had het oude volkslied tot herleving te brengen.
Ook was Kef als muzikaal adviseur verbonden aan de Bond van Amsterdamse Zangverenigingen, bekleedde hij één van de hoofdbestuursfuncties van de Nederlandse Dirigenten Organisatie en was lid van de Amsterdamse Kunstraad.