Stuk land dat aan de gemeente (de 'meent' of 'mient') toebehoort. Een gemeenschappelijke weide.

In de Middeleeuwen en in iets mindere mate in de Nieuwe Tijd was gemeenschappelijk land in geheel West-Europa een gebruikelijk verschijnsel. Op dit land kon iedere ingezetene zijn vee laten grazen, hout sprokkelen, een beperkt stuk land hooien of wilde vruchten plukken. In de Zaanstreek zal het (weinige) mientland voornamelijk hooiland zijn geweest. De Buitenkaag bij Assendelft heeft het langst als mient gediend (tot ver in de 19e eeuw).