Volksdichter en -schrijver Gerrit Pekelharing was blokmaalder op oliemolens van de firma Gerrit Vis in Zaandijk, maar besteedde al zijn vrije uren aan letterkundige bezigheden. Er verschenen veel gedichten van zijn hand, waaronder in 1894 “Herdenking van het 400-jari g Bestaan van Zaandijk' en -jaarlijks - een berijmde nieuwjaarswens van de dorpsnachtwachts. Aandacht trokken echter vooral zijn opstellen in Zaans dialect, zoals Een oitje mit een jachie` en 'Op 't ais`. In feite was Pekelharing de eerste die de gesproken streektaal in geschreven verhalen vastlegde. Boekenoogen, Gerrit Jacob gebruikte de genoemde opstellen in zijn studie “De Zaanse Volkstaal'. In 1890 verscheen als feuilleton in De Nieuwe Zaansche Courant “Griet en Jaap, Een Zaansche Schets van voor 60 jaren, in het toenmalig dialect`. Doordat Pekelharing op latere leeftijd nagenoeg blind was, kwam hij in behoeftige omstandigheden; tot zijn ondersteuning is door de Koogse uitgever E.N. Smit in 1898 de bundel “Ernst en Luim' uitgegeven, waarin veel van zijn poezie en proza is verzameld.