agathepark

Dit is een oude revisie van het document!


Ongeveer 5,5 ha groot park in Krommenie, voor een deel uit waterpartijen bestaand, gelegen aan Parklaan en Eikelaan, langs de Noorder-Durgsloot. De oorspronkelijke naam van het weiland waar nu het Agathepark ligt, is ‘Vlieland’.

Het weiland werd overgenomen in de jaren 1929-1931 van enkele boeren, gefinancierd en aangelegd in het kader van de werkverschaffing door de ondernemers B.J. Baarsplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigBaars en Zoon, J

Sigarenmakerij/sigarenfabriek te Krommenie, opgericht in 1867, geliquideerd in 1935 maar elders voortgezet. Van een eenmansbedrijf in een houten huis aan de Padlaan, groeide het bedrijf in vijftig jaar uit tot werkgever van 450 arbeiders. In het jaar 1917 werden 580.000 sigaren per week gemaakt door 220 sigarenmakers, 83 bosjesmakers en 149 sigarensorteerders, plakkers, strippers en vochters. Tussen 1903 en 1913 ontstonden nevenvestigingen in Cuijk, Roosendaal, Heerlen, Wagenin…
, fabrikant van onder meer de Victor Hugo-sigaren en P.H. Kaars Sijpesteijnplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigKaars Sijpesteijn

Ondernemersgeslacht in de 18e, 19e en 20e eeuw.

De belangen van de familie Sijpesteijn in de zeildoekfabricage werden geërfd van de familie Kaars. Jan Sijbrantsz. Kaars (1735-1812), zeildoekreder uit Krommenie, was gehuwd met Etje Pieters Kuyper (1736-1781), eveneens stammend uit een rolredersfamilie. Hun dochter Bregje Kaars (1775-1803) trouwde Hendrik Sijpesteijn (1773-1835), zoon van Willem Sijpesteijn (1739-1818) en de zeer vermogende Trijntje Streek. Deze Willem was afko…
van de gelijknamige zeildoekweverij. Baars schonk eerder, in 1927, de gemeente Krommenie drieduizend gulden als startkapitaal voor een aan te leggen park. Agathe Kaars Sijpesteijn-Crok haalde haar man, een belangrijke fabrikant in Krommenie, over om het tekort voor de aanleg, 43.000 gulden, aan te zuiveren. Kort daarop overleed Agathe Crok naar wiens naam het park haar naam ontleent.

De Nederlandsche Heide Maatschappij tekende voor het ontwerp van het Agathepark. Bij gebrek aan werk in zijn fabriek liet Kaars Sijpesteijn het personeel aan het park werken, opdat hij hen niet hoefde te ontslaan. Het scheelde de gemeente Krommenie heel wat uitkeringen. Als tegenprestatie diende de gemeente echter wel mee te betalen aan de aanleg van het park.

Het Agathepark werd een wat naar binnen gekeerde groenvoorziening rond een waterpartij. Het bestaat sindsdien eigenlijk uit twee gedachten; een negentiende-eeuws wandelpark en een twintigste-eeuws volkspark. Het wandelpark, het zuidelijk deel, kreeg een aantal bijzondere bomen. Het noordelijk deel was ruimtelijker en gelegen rondom speelweiden. De twee stukken groen werden verbonden met een hoge voetbrug, zo aangelegd om de boerenpramen er ongehinderd onderdoor te kunnen laten varen.

Op 12 september 1931 ging het park officieel open. Pas drie jaar later kreeg het de naam Agathepark, als dank voor de financiële steun die de naamgeefster had bewerkstelligd. P. van Walbeek ontwierp de muziektent, compleet met een rieten kap. Het onderste deel werd gebruikt als kantine voor de medewerkers in het park. In de loop der jaren brandde het bouwwerk verscheidene keren af. Oorspronkelijk stond er naast de muziektent ook nog een volière met onder meer tropische vogels, duiven en pauwen. Er woonden zelfs een tijdje enige apen.

De in 1955 in het park geplaatste muziektent werd enkele malen door vandalisme in brand gestoken, maar is weer herbouwd. In 1955 verrees er naast de muziektent een bank, door de burgerij aangeboden aan Gerrit Schaarplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigSchaar, Gerrit

13 december 1878 - 5 december 1964

Gerrit Schaar stond in de Zaanstreek bekend als één van de 'grote vier' dirigenten van de muziekverenigingen. (Albert Meijns van Ons Genoegen Wormerveer van 1904-1964, Jan Steijn van Apollo Zaandijk van 1907-1922, Toon de Vries van Zaandijks Fanfare van 1919-1954 en Gerrit Schaar van Onderling Genoegen Krommenie van 1902-1964).
, ter gelegenheid van zijn 50-jarig dirigentschap bij het fanfare-orkest Onderling Genoegen uit Krommenie. Een jaar later, bij het 25-jarig jubileum, werd het Agathepark verrijkt met een driestralige fontein. In mei 1965 kreeg het park een nieuwe aanvulling. De Verblifa schonk het park een in brons gegoten beeldje van een fluitspeler en een meisje, een ontwerp van beeldhouwster Gerarda Rueter uit Sloten. Verderop in het park is de sokkel van een zonnewijzer zichtbaar. De complete zonnewijzer was in 1966 een geschenk van mevrouw Pigeaud Kaars Sijpesteijn. Door vernielingen bleef alleen de sokkel over.

De jaren zestig golden als de bloeitijd van het park. Toen de gemeente uit bezuinigingsoverwegingen het dagelijks onderhoud achterwege liet, zette het verval snel in. Eind jaren tachtig was de Gerrit Schaarbank vernield, waren de paden vaak een modderpoel, was de brug kapot en de volière ontruimd. Krommenieër Jan Raap nam toen het initiatief om de gemeente te stimuleren het park op te knappen. Een handtekeningenactie en de oprichting van de adoptieclub Vrienden van het Agathepark betekenden het keerpunt. Het park werd in de jaren negentig in de oude luister hersteld.

Het Agathepark is wat groter qua opzet dan vergelijkbare parken als het Volkspark en het Koogerpark, en biedt dan ook meer voorzieningen. Mede daardoor ontvangt het niet alleen bezoekers uit de naastgelegen buurten, maar ook uit een wijdere omtrek. Het bevat een mengeling van stijlen, van bospaadjes tot zonneweide en van rozenperken tot vrij oude bomen. Door de stevige randbeplanting heeft het park een intiem karakter, terwijl de binnenruimte relatief open is.

Het park ligt midden in een woonwijk met veel huishoudens. Omdat er bovendien verder in de omgeving weinig openbaar groen is, wordt het park intensief gebruikt. Sinds de opknapbeurt in de jaren negentig ligt het park er weer netjes bij. Het Agathepark is opgenomen in het provinciale Monumenten Inventarisatie Project (MIP), maar haalde de monumentenstatus vooralsnog niet.

Hoewel het Agathepark er vergeleken met veel andere Zaanse parken netjes uitziet, verdient het permanente aandacht. Enerzijds omdat het park een aantal kwetsbare elementen bevat, zoals de volière en de muziektent, anderzijds omdat van dit groene eiland druk gebruik wordt gemaakt en er dus snel 'slijtage' ontstaat. Een permanente parkbeheerder die, net als in het Wilhelminapark, onderhoud verricht en toezicht houdt, heeft daarbij de voorkeur van de plaatselijke politieke partij ROSA. De kosten daarvan zouden gedragen moeten worden door de gemeente Zaanstad.

  • /home/zaanwiki/domains/zaanwiki.nl/private_html/encyclopedie/data/attic/agathepark.1481802677.txt.gz
  • Laatst gewijzigd: 2020/09/06 17:55
  • (Externe bewerking)