Zeer oude verbinding tussen Westzaan en Zaandijk. In het verleden was het moederdorp Westzaan vanuit de dorpen aan de Zaan over land uitsluitend te bereiken over de dijken rond de banne en over het Guispad. Het Guispad bestond reeds in de late middeleeuwen. De oorspronkelijke naam van het pad was “Kerckepa? het werd oorspronkelijk vooral op zondagen door Zaandijkers, Kogers en Wormerveerders gebruikt voor hun kerkgang naar Westzaan. In deze periode stelde het pad bijzonder weinig voor. De randen van de akkers waren primitief verhard en in de sloten waren, bij wijze van “brug? dwars schuiten neergelegd. In 1626 werd het pad aanzienlijk verbeterd, toen men voor de verharding schaaldelen uit de houtzaagmoens gebruikte en over de slootjes hoge kippebruggetjes bouwde (zo hoog dat hooischuiten eronderdoor konden). Niet lang daarna kregen de dorpen aan de Zaan hun eigen kerken. De naam Kerekepat raakte toen in onbruik en men ging spreken over het Guispad. De veronderstelling dat dit een verbastering zou zijn van “Geuzenpad(dikwijls is geopperd dat de Geuzen in de Tachtigjarige Oorlog op het pad marcheerden) lijkt onwaarschijnlijk. Waarschijnlijker is dat de naam samenhangt met de in 1632 gebouwde watermolen De [[Guit en de destijds bij het Guispad gelegen molens Guismam Guiswijf, het en Guiskind, het (zie de margetekst). Het Guispad bleef lange tijd zeer smal en alleen voor voetgangers toegankelijk. In 1848 werd het voor een deel verbreed, waarbij het onderhoud (althans voor dat verbrede deel) werd overgenomen door de Maatschappij van den Zaanlandschen Communicatieweg. Het desbetreffende gedeelte werd de Zaanlandsche Communicatieweg genoemd. In de 20e eeuw is de naam helaas veranderd in Guisweg, deze loopt van de Zaan tot de Provincialeweg in Westzaan. Na de aanleg van de Coentunnelweg werd het traject van de Guisweg omgelegd. Een oud (doodlopend) stuk van deze weg (langs papiermolen De Schoolmeester, de) kreeg toen weer de oude naam Guispad.