Guispad
Mr. D. Visplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigVis, Mr. Dirk
Nederhorst den Berg 8 juli 1906 - Driebergen 2002
Auteur van een groot aantal belangrijke publicaties over de Zaanstreek op historisch gebied. Mr. Dirk Vis stamt uit een oud Zaans geslacht en bracht zijn jeugd door in Westzaan.
Na een opleiding aan de HBS in Zaandam en een rechtenstudie aan de Gemeente Universiteit in Amsterdam waar hij in 1931 afstudeerde, werkte hij korte tijd als advocaat en procureur, maar in 1933 ging hij als illustrator en kunstschilder werken. merkte over de naam Guispad nog op 'De pogingen tot verklaring zijn niet overtuigend. Er is m.i. een voor de hand liggende verklaring waar nog nooit de aandacht op is gevestigd. Paden kregen vaak de naam van de eigenaar van het eerste pand, waar het pad begon: Arie de Bruynspad, Dr Roggertspad etc. In het begin van de 17e eeuw was de kalkbrander Gaeff Jacobszoon de eigenaar van het eerste pand aan het Guispad. Waarschijnlijk heeft men het daar ontstane pad eerst Gaefspad genoemd. Als men dat enige malen achter elkaar uitspreekt, klinkt dat aldra als Guispad. Het exacte bewijs is niet geleverd, maar deze verklaring verdient zeker de aandacht. Nog in mijn jeugd gebruikten oude Zaandijkers de naam Guispad alleen voor het bewoonde deel van dat pad. Het onbewoonde, later aangelegde pad noemden zij gewoonlijk 't Wessanerpad.
Zeer oude verbinding tussen Westzaan en Zaandijk. In het verleden was het moederdorp Westzaan vanuit de dorpen aan de Zaan over land uitsluitend te bereiken over de dijken rond de banneplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigBanne
Zie: Ban (banne) en Bestuur en rechtspraak 1.2.4. en over het Guispad. Het Guispad bestond reeds in de late middeleeuwen. De oorspronkelijke naam van het pad was Kerckepad het werd oorspronkelijk vooral op zondagen door Zaandijkers, Kogers en Wormerveerders gebruikt voor hun kerkgang naar Westzaan. In deze periode stelde het pad bijzonder weinig voor. De randen van de akkers waren primitief verhard en in de sloten waren, bij wijze van brug, dwars schuiten neergelegd. In 1626 werd het pad aanzienlijk verbeterd, toen men voor de verharding schaaldelen uit de houtzaagmolens gebruikte en over de slootjes hoge kippebruggetjes bouwde, zo hoog dat hooischuiten eronderdoor konden.
Niet lang daarna kregen de dorpen aan de Zaan hun eigen kerken. De naam Kerckepat raakte toen in onbruik en men sprak over het Guispad. De veronderstelling dat dit een verbastering zou zijn van Geuzenpad, dikwijls is geopperd dat de Geuzen in de Tachtigjarige Oorlog op het pad marcheerden, lijkt onwaarschijnlijk. Waarschijnlijker is dat de naam samenhangt met de in 1632 gebouwde watermolen De Guitplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGuit, de
Watermolen te Westzaan, aanvankelijk schepradmolen, later vijzelmolen. De molen werd gebouwd omstreeks 1632. Hij heeft gestaan aan de Nauernasche Vaart, ten zuiden van het Watermolenpad, en werd in oktober 1899, na blikseminslag, door brand verwoest. en de destijds bij het Guispad gelegen molens Guisman, deplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGuisman, de
Papiermolen te Zaandijk, zie: De Vergulde Bijkorf. De Vergulde Guiswijf, hetplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGuiswijf, het
Pelmolen en oorspronkelijk papiermolen te Zaandijk. De windbrief werd gegeven injuni 1670. Hij heeft gestaan aan en ten noorden van de Guispadsloot, niet ver ten westen van de tegenwoordige spoorlijn. Tussen 1705 en 1728 werd hij omgebouwd tot pelmolen. In september 1834 werd hij door brand verwoest en vervolgens herbouwd; er zijn aanwijzingen dat dit ook al eens eerder was gebeurd. In januari 1894 raakte hij opnieuw in brand en werd hij geheel verwoest. Overwaaiend vuur deed papi… en Guiskind, hetplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigGuiskind, het
Papiermolen te Zaandijk. De windbrief werd gegeven in november 1674. Hij heeft gestaan in het veld, ten noorden van het Guispad, en werd in april 1788 door brand verwoest, waarna herbouw volgde. In maart 1796 brandde hij opnieuw af. Het Guispad bleef lange tijd zeer smal en alleen voor voetgangers toegankelijk. In 1848 werd het voor een deel verbreed, waarbij het onderhoud, althans voor dat verbrede deel, werd overgenomen door de Maatschappij van den Zaanlandschen, Communicatiewegplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigCommunicatiewegen
Verbindingswegen. ontsluitingswegen tussen de verschillende woonkemen. Tot halverwege de 19e eeuw waren er nauwelijks verharde verbindingswegen. Het verkeer binnen en naar de waterrijke Zaanstreek was voor een groot deel vaarverkeer. De eerste communicatieweg - van Westzaan via Assendelft naar Heemskerk en verder naar Beverwijk ~ was een gevolg van particulier initiatief. De broers. Het desbetreffende gedeelte werd de Zaanlandsche Communicatieweg genoemd. In de 20e eeuw is de naam veranderd in Guisweg, deze loopt van de Zaan tot de Provincialeweg in Westzaan. Na de aanleg van de Coentunnelweg werd het traject van de Guisweg omgelegd. Een oud, doodlopend stuk van deze weg langs papiermolen De Schoolmeesterplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigSchoolmeester, de
Papiermolen te Westzaan, bijgenaamd De Gauw- of Gouwdief, eigendom van Vereniging de Zaansche Molen. De Windbrief werd gegeven in juni 1695 maar de molen kwam al in september 1692 in bedrijf. De Schoolmeester staat aan de Watering, langs de oude Guisweg. In 1874, van 1957 tot 1964 en van 1998 tot 2002 werd de molen ingrijpend gerestaureerd. De Schoolmeester is, sedert in 1934 de laatste papiermolen in Noorwegen door brand verloren ging, als enige papiermolen ter wereld die op …, kreeg toen weer de oude naam Guispad.