Voormalig tehuis te Koog voor ouderloze kinderen en bejaarden. De Johanna Elisabethstichting ontstond na de dood van Hendrik Sweepe (Zaandijk 1818-Koog 1892), die zijn boedel en een groot geldbedrag naliet aan de Doopsgezinde Gemeente Koog-Zaandijk en voorts kreeg de gemeente Koog aan de Zaan een legaat waarvan het Gemeentehuis aan de Raadhuisstraat kon worden gebouwd.

Het aan de Doopsgezinde Gemeente nagelaten bedrag moest bestemd worden om te bouwen en te onderhouden 'een geheel nieuwe Inrichting of Stichting voor de opname tot verpleging, opvoeding en opleiding der ouderloze kinderen of wezen in onze gemeente, tevens ingericht voor de opname, verzorging en verpleging van bejaarde lieden, bestedelingen of éénlopende personen, onder de behoeftige gemeenteleden.'

Het pand Johanna Elisabethstichting, waarin overigens vrijwel uitsluitend ouderen woonden, werd in maart 1911 aan de Lagedijk geopend. De naam Johanna Elizabeth herinnert aan het enige kind van Sweepe. Zij overleed op 24-jarige leeftijd.

Het pand bestaat uit één- en tweepersoonskamers, voor in totaal ruim twintig bewoners. In 1937 werd in een nieuw reglement bepaald dat alleen nog zestigjarigen en ouder ouderen werden geaccepteerd. Na de oorlog nam het aantal bejaarden dat in het gebouw wilde wonen af en in het midden van de jaren '70 werd het pand verkocht aan Oliefabriek T. Duyvis Jz., die er een kantoor in wilde vestigen. Deze plannen vonden geen doorgang en het pand werd door Duyvis verkocht aan de Algemene Woningbouwvereniging Koog aan de Zaan.

Rond 1990 is er een huisvestingsproject voor jongeren in gevestigd. De overgebleven gelden van de Johanna Elisabethstichting werden ondergebracht in de Stichting Johanna Elisabeth Sweepe, die zich ten doel stelt 'de hulp aan lichamelijk, geestelijk of anderszins ontoereikend uitgeruste kinderen en de begeleiding van bejaarden te bevorderen'. De stichting verstrekt leningen en schenkingen.