Noordbrug
Noordbrug of Prins Clausbrug, brugverbinding tussen Wormer en Wormerveer, over de Zaan ongeveer ter hoogte van de fabrieken en silo's van Koninklijke Wessanenplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigWessanen nv, Koninklijke
Houdstermaatschappij met groot aantal werkmaatschappijen in binnen- en buitenland. Door middel van de werkmaatschappijen produceert en verhandelt Wessanen voedingsmiddelen. Het hoofdkantoor van het oorspronkelijk volledig Zaanse bedrijf is gevestigd in Amstelveen; in Wormerveer is een vestiging. Wessanen is een der grootste ondernemingen in Nederland.. De brug met aansluitende wegen zou in de jaren '90 worden gerealiseerd ter ontsluiting van Wormer en ter vermindering van de verkeersdruk op de binnenwegen in Wormerveer. Tot 1990 is de oude Zaanbrugplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigZaanbrug
Brug over de Zaan tussen Wormer en Wormerveer, aanvankelijk ook wel de Wormerbrug genoemd. De Zaanbrug is één van de oudste bruggen over de Zaan. De bouw van de Zaanbrug, in de jaren 1888-1889, tot stand gekomen op initiatief van de Wormerveerse ondernemers, was omstreden. Zij wilden maar wat graag een brug en hadden daar veel voor over. Immers, hun fabrieken stonden allemaal in Wormer, langs de Zaan., met een te geringe capaciteit voor het toegenomen verkeer, vrijwel de enige toegangs- en uitvalsweg van en naar Wormer. De voorbereidingen ter aanleg van de Noordbrug liepen langdurig vertraging op door bezwaarschriften van omwonenden alsmede door politieke en financiële strubbelingen. Met name in Wormer was men in 1990 fel gekant tegen het project hetgeen heeft geleid tot de vorming van het Anti Brug Comité.
Vrees voor extra geluidoverlast, aantasting van de natuur en horizonvervuiling door geluidsschermen speelden daarbij een rol. In Wormerland bestond de vrees dat de Koningsvarensstraat en de Knollendammerstraat geïsoleerd raakten van de rest van de plaats. Bovendien keek een deel van de bevolking liefst uit naar verbreding van de bestaande weg over de ringdijk langs de Engewormer aansluitend op de A7. Deze zorgen resulteerden in een tweetal bewonerscommissies die de totstandkoming van de brug kritisch begeleidden. Zij voorkwamen een aftakking naar de Koningsvarensstraat die uit de plannen werd geschrapt.
Niettemin werd de Prins Clausbrug op 18 juni 1993 officieel geopend door Z.K.H. Prins Claus en waren zowel inwoners van Wormer als Wormerveer verlost van zwaar verkeer van en naar bedrijven in Wormer en Jisp. De Wormers waren nog het meest gebaat bij de Noordbrug of Prins Clausbrug en niet langer aangewezen op de oude en hinderlijke Zaanbrug.
De Prins Clausbrug zag het licht na ontwerp van architect T. J. M. Bakkum van de dienst stadsontwikkeling en openbare werken in Zaanstad. Weldoordachte verhoudingen van de brug zorgen voor een rustig en evenwichtig beeld. Bij de materiaalkeuze werd gebruik gemaakt van elementen in de omgeving. De imposante fabrieken van Wessanen bestaan voor een belangrijk deel uit baksteen en dat werd ook in de brug verwerkt. Daarmee ontstond een zekere harmonie met de omgeving. In totaal werden zo’n 160.000 bakstenen in de brug verwerkt. De leiding van het miljoenenproject was in handen van chef 'nieuwe werken' Jan Stolk, die zich acht jaar eerder bezig hield met de bouw van de Dr. J. M. den Uylbrugplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigUylbrug, dr. J.M. den
Brug over de Voorzaan te Zaandam, voor verkeer opengesteld in december 1990. In 1984 nam de gemeenteraad van Zaanstad het principebesluit tot de bouw van de Voorzaanbrug. Voordelen van deze brug waren onder meer een veel snellere aansluiting van Zaandam-West (inclusief de nieuwe bedrijventerreinen ten westen van de spoorlijn) op de Coentunnelweg en een verkeersontlasting van het Zaandamse Centrum. in Zaandam.
De Prins Clausbrug was een gezamenlijk project van Zaanstad en Wormerland. Op verzoek van Wormerland werd de directie van het project gevoerd door Zaanstad. Voordeel was dat de uitvoering van de werkzaamheden overzichtelijk bleef. De brug werd overgedragen aan de provincie Noord-Holland die de verantwoordelijkheid voor de brug van de gemeenten overneemt.
Voor de totstandkoming van de Prins Clausbrug werd 32,6 miljoen gulden uitgetrokken. De brug slokte ongeveer 15 miljoen gulden op; het overige deel werd uitgegeven aan de aanleg van wegen, fietspaden, een vaarduiker, groenaanplant en de aankoop van onroerend goed. Driekwart van de bouwsom kwam voor rekening van de provincie. De rest werd gedeeld door de gemeenten Zaanstad en Wormerland.
Op de brug bevindt zich een kunstwerk van kunstenaar Nout Visser. In een staalconstructie hangt een brok graniet in de vorm van een boot. Het graniet, afkomstig uit Normandië, weegt ongeveer zes ton. Het kunstwerk rust op vier stalen zuilen en is acht meter hoog. Voor fietsers en voetgangers vormt het object een poort en benadrukt op die manier de gemeentegrens tussen Wormerland en Zaanstad.