(Westzaan 1821-1902)

Socialist, de enige arbeider die deelnam aan de oprichting van de Nederlandse sectie van de ( eerste) Internationale ( 1869). Hij was lid van de Centrale raad van de Sociaal Democratische Bond (SDB, zie: Socialisme 3.1 en 4.1), lid van het hoofdbestuur van de Bond voor Algemeen Kies- en Stemrecht (Bond voor AK en S), publiceerde een aantal brochures en was spreker op talloze bijeenkomsten.

Klaas Ris was al op jonge leeftijd arbeider. Na een veelheid aan losse baantjes, kreeg hij in 1846 een baan aangeboden op een houtzaagmolen van Van Gelder en Cote Amsterdam. Hij vertrok toen naar de hoofdstad. Daar raakte hij geïnteresseerd in het werk van de Vrijdenkersvereniging De Dageraad en hij maakte kennis met het werk van Multatuli. Deze publiceerde in zijn 'Ideeën'¹⁾ de inkomsten en uitgaven van Klaas Ris, om de aandacht te vestigen op de toenmalige armoede van de arbeidersstand. Wellicht doordat Ris pas op latere leeftijd trouwde, had hij tijd en gelegenheid voor zelfstudie. Deze studie bracht hem tot het breken met de kerk.

Door zijn activiteiten binnen de Amsterdamse arbeidersbeweging werd hij ontslagen (1878). Hij heeft verder in zijn levensondehoud voorzien door met een petroleumkar langs de huizen te gaan. Na zijn ontslag uitte hij zich des te feller, zowel verbaal als op schrift. Direct bij de oprichting van de SDB (1881) werd Ris lid van de Centrale Raad. In 1885 werd hij gekozen in het hoofdbestuur van de Bond voor AK en S. Hij was vaak spreker en/of voorzitter tijdens bijeenkomsten van beide bonden.

Zijn hoge leeftijd dwong hem tenslotte zich uit het actieve politieke leven terug te trekken. De laatste jaren van zijn leven werd hij door geestverwanten onderhouden. Op 1 mei 1902 werd op zijn graf een gedenkteken onthuld.