(Koedijk 1927-Amsterdam 1988) Na een handelsopleiding, gevolgd door een theologische studie, raakte C. Blom betrokken bij het welzijnswerk, eerst als directeur van een buurthuis in AmsterdamNoord, vervolgens bij “Ons Huis, in Koog, waaraan hij 25 jaar (van 1962 tot 1987) leiding gaf. Hij kwam in deze functie in aanraking met de Bejaardenzorgplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigBejaardenzorg

Welzijnszorg specifiek toegespitst op bejaarden; verschoven van particulieren en/of kerkelijke instanties naar de overheid. Bejaardenzorg als aparte welzijnszorg ontstond voor het eerst duidelijk na de Tweede Wereldoorlog. In de 19e eeuw en daarvoor maakte de bejaardenzorg deel uit van de algemene armenzorg (zie: waarvoor hij zich in het bijzonder inzette. Zo was hij betrokken bij de oprichting van de Dienstencentraplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigDienstencentra

Instellingen met het doel de oudere mens zo lang mogelijk in zijn/haar omgeving te laten functioneren. De zeven dienstencentra in Zaanstad zijn sinds 1977 ondergebracht in een stichting, met een centraal bureau aan de A.G. Verbeekstraat te Zaandam. De stichting tracht te bevorderen dat ouderen zoveel mogelijk zelf hun belangen behartigen. Daarbij verleent zij ondersteuning en geeft zij voorlichting over de bestaande voorzieningen. Ook stimuleert zij initiatieven tot nieuwe vormen… in Zaanstad. Aan het buurt-, wijk- en opbouwwerkplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigBuurt-, wijk- en opbouwwerk

Welzijnssector. In de Zaanstreek vanaf het begin van de 20e eeuw op particulier initiatief ontstaan, vanaf de jaren '50/'60 steeds meer een overheidszorg, die overigens nog steeds grotendeels dankzij werk van vrijwilligers bestaat. werd uitbreiding gegeven door de bouw van het Guishuis te Zaandijk (Rooswijk), waarin een zwembad werd aangebracht.

Tenslotte was Blom coördinator van Ons Huis, het Guishuis, De Vuister in Westerkoog en een buurthuis in Westzaan. Kort voor de samenvoeging tot Zaanstad benoemde Koog hem lot ereburger.