Hulsing, Uut en Ber
Zaandams echtpaar, dat direct na de Tweede Wereldoorlog landelijke bekendheid kreeg door te gaan meewerken aan het toen befaamde G.G.-cabaret, 't G(aat) G(oed)-cabaret van de toneelkunstenaar Jan Musch, dat in de illegaliteit ontstond. Het cabaret was door de acteur Jan Musch en Rolien Numan opgezet naar het voorbeeld van Erica Mann's Pfeffermuhle. 't G.G.-cabaret droeg bij aan veel linkse manifestaties, niet alleen van de CPN.
Guurtje Anna Catharina (Uut) Lubbes werd geboren op 15 september 1911 in Zaandam. Zij werkte als telefoniste bij Verkade te Zaandam. Daar leerde zij in 1932 Ber Hulsing kennen. Hij werkte op de afdeling statistiek. Berend (Ber) Hulsing, geboren op 28 augustus 1907 te Enkhuizen, werkte aanvankelijk als administratief medewerker, ontwerper en tekenaar in de reclamewereld. Hij schreef de tekst en muziek voor veel felle en politiek geladen cabaretliedjes, die door Uut met gevoelige stem werden gezonden, terwijl hij haar op de gitaar begeleidde. Feitelijk gaven de Hulsings met hun kwalitatief uitstekende liedjes aan de groep van Jan Musch het cabareteske karakter. Zo waren de voorstellingen artistiek verantwoord en sympathiek, niet het minst omdat ook hier gebroken is met de conventies van het burgerlijke “k lach me dood cabaret “.
Bij het tot stand komen van het programma van het 't G.G.-cabaret is de overtuiging, dat de machten die onze vrijheid hebben aangetast nog niet zijn overwonnen en dat de democratie, wil zij haar zin vervullen, strijdbaar dient te zijn op alle fronten en met alle middelen, richtsnoer geweest. Zo is dus een politiek cabaret ontstaan dat op felle, goedaardige of strijdvaardige wijze de fouten in en buiten het eigen kamp wil aantonen.
Leden van het 't G.G.-cabaret waren onder meer Rolien Numan, Hetty Beck, Lion Contran, Hans Tiemeyer, Mary Smitshuyzen, Ans Koppen Ru van Veen en Uut en Ber Hulsing. Talrijke bekende artiesten van later, onder wie Joop Doderer, zijn bij het 't G.G. begonnen.
De première van het eerste seizoen 1945-1946 vond plaats in Utrecht, op 1 oktober 1945. De groep had zo'n succes dat de Vara het gezelschap in 1945 contracteerde voor een tweewekelijks programma op de zondagmiddag. Aan het begin van seizoen 1946-'47 staat 't G.G.-cabaret volop in de belangstelling in het Amsterdamse Theater Bellevue.
Toen Jan Musch in het seizoen 1946-'47 niet meer mee deed, hij was alleen het eerste seizoen 1945-'46 betrokken bij dit gezelschap, verdween het 't G.G.-cabaret allengs uit de openbaarheid. Het werd voortgezet als het G.B. cabaret Gemengde Berichten, dat ook in seizoen 1950-'51 nog door het land trok. Later noemde Ru van Veen het ‘een echt idealistisch clubje’: scherpe sociale satire in een enthousiaste sfeer. ‘Ik heb er veel geleerd, met name van Ber Hulsing. Zijn composities waren een toonbeeld van eenheid van tekst en muziek. Daar heb ik later zelf altijd naar gestreefd.’
Uut en Ber Hulsing traden in de periode 1945-1950 nog veel op in het land, onder andere bij Het Theater Hollandia en Cabaret Uilenspiegel, merendeels voor arbeiderspubliek. Voor de radio zijn zij ook regelmatig te horen geweest, vlak na de oorlog bij de VARA, in de jaren vijftig bij de AVRO.
Zaterdagavond 30 juli 1949 wordt in Krasnapolsky een gezellige avond gehouden waaraan medewerken Uut en Ber Hulsing, Wim Swartplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigSwart, Wim
Zaandam 30 september 1929 - Zaandam, 22 juli 1990
Willem (Wim) Swart, journalist, begon zijn journalistieke carrière in 1947 als verslaggever bij De Waarheid. In 1953 schreef hij als freelancer voor De Zaanlander en maakte in 1965 de overstap naar Dagblad voor de Zaanstreek, Castello, Jan Oort op de accordeon en Jack Stad als conferencier. De toegangsprijs bedraagt ƒ 0.75, maar iedere bezoeker wordt verzocht een pakje met een-gift-in-natura mee te brengen. De opbrengst van de avond komt geheel ten goede aan de Stichting Kinderuitzending Eilanden.
In de vijftiger jaren trad Uut Hulsing regelmatig op met andere begeleiders. Ook op de tiende editie van het Waarheid-Zomerfeest zingt Uut verzoeknummers. Het betreft een jubileum, want ook de voorgaande negen zomerfeesten was zij present als zangeres.
Ber Hulsing, als verzetsstrijder bevriend met Marcus Bakker, werkte tijdens de oorlog vier jaar lang mee aan het samenstellen van illegale kranten en later ook aan het ondergrondse literaire tijdschrift Zaans Groenplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigZaans Groen (tijdschrift)
Naam van een 'literair cultureel tijdschrift' waarvan aan het eind van de Tweede Wereldoorlog (1944 en 1945 ) vier afleveringen verschenen. Het stond onder redactie van Fred van Enske (pseudoniem van Anton Oosterhuis), Siem Sjollema, Klaas Woudt en Mart Woudt en bevatte gedichten, proza en enkele essays.. Direct na de oorlog werkte hij een half jaar bij De Waarheid en vanaf eind 1945 tot 1951 nam hij deel aan het politiek cabaret. Hierna schreef hij voor de bladen Voorwaarts en Uilenspiegel en was 14 jaar lang kunstrecensent voor het dagblad De Waarheidplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigWaarheid, de
Voormalig landelijk dagblad van uitdrukkelijk communistische strekking, voortzetting van een al vroeg in de Tweede Wereldoorlog ontstaan verzetsblaadje. Dit heette in de Zaanstreek eerst, vanaf september 1940 De Vonk en kreeg begin 1942 in navolging van het Amsterdamse voorbeeld de naam De Waarheid. Dat dit verzetsblad zo vroeg ontstond, was vooral het gevolg van de vooroorlogse oriëntatie der communisten, die zich toen al concentreerden op de strijd tegen het fascisme in Duitslan… en vanaf 1966 filmrecensent voor het dagblad Trouw. In 1967 wordt de naam van Ber Hulsing in een vertrouwelijk schrijven genoemd. Hij zou volgens de CPN-leiding tot de zeer gewantrouwde groep figuren behoren, als felle opposant van de toenmalige autonome, anti-Russische partijpolitiek. Eind jaren ’50 gingen Uut en Ber uit elkaar, maar bleven goed bevriend. Hij hertrouwde in 1965 met Tineke van Leer.
Ber Hulsing overleed, 72 jaar oud, op 7 april 1980 te Amsterdam.
Cabaretière Uut Hulsing, geboren op 15 september 1911 als Guurtje Anna Catharina Lubbes te Zaandam, overleed 17 oktober 1970 op 59-jarige leeftijd te Amsterdam. Zij werd beschouwd als de laatste authentieke rode cabaretière en is altijd sterk communistisch gezind geweest, wat haar carrière behoorlijk belemmerde. De cabaretière over wie men bij haar debuut in 1945 schreef dat zij op internationaal peil stond, raakte langzamerhand volledig vergeten. De laatste acht jaar van haar leven was zij secretaresse van het Kunstmaandorkest, sinds 1969 het Amsterdams Philharmonisch Orkest.
,,Wat ik nooit zal vergeten is hoe deze mensen door de meesten met de nek werden aangekeken, niet alleen omdat zij communist waren en dus 'fout' maar vooral omdat zij in de oorlog verzetsmensen waren geweest en dus 'goed'. Dat juist die gehate communisten met hun verzet het voortouw, samen met de gereformeerden hadden genomen, dat zat de mensen niet lekker.'' aldus Richard Eichenberger die als vriend van hun zoon Frank regelmatig bij hen over de vloer kwam.
Op YouTube valt een opname van het lied 'Van jou heb ik niets meer gehoord' te beluisteren.
In een amateurfilm van Ed. F. Millecam over de 1 meiviering 1949 van de Communistische Partij Nederland, afdeling Rotterdam komen Uut en Ber Hulsing zingend in beeld. Helaas is de opname niet voorzien van geluid.
Journalist Paul Arnoldussen haalt in 1994 herinneringen op aan Ber en Uut Hulsing.
Dochter van Uut en Ber Hulsing, Marianne de Miranda-Hulsing noteerde dagboekfragmenten van haar vader Berend Hulsing uit de periode 1 januari 1939 – 19 november 1942 op de website Schaduwkade.
Dank gaat uit naar dochter Marianne de Miranda-Hulsing voor haar welwillende medewerking aan deze beschrijving.