De organisatie, opgericht door mevrouw Helena Th. Kuipers-Rietberg (Tante Riek), moeder van vijf kinderen uit Winterswijk en Ds. Frits Slomp van Heemse, in de illegale wereld bekend als Frits de Zwerver of Dominee Frits, die enige tijd bij Kuiper-Rietberg zat ondergedoken. Zij verweet Slomp dat hij niets deed, terwijl er node iets gedaan moest worden voor de jonge mannen, die de bezetter voor de oorlogsindustrie wilde inlijven. Intussen werden ook steeds meer Joden opgepakt, bijeengedreven en weggevoerd.

Slomp ging op reis, wat hem ook de bijnaam Frits de Zwerver opleverde. De Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (L.O.) was daarmee in het leven geroepen. Wekelijks kwam men uit alle delen van het land samen om 'beurs' te houden, onderduikers uit te wisselen. Aanvankelijk bij boeren ondergebracht; daar konden ze zonder bonkaarten geplaatst worden. Het aantal werd echter zo groot dat ook burgergezinnen ingeschakeld werden. Er waren bonkaarten nodig, de K.P. werd gesticht die zich belastte met het overvallen van distributiekantoren. Ging het eerst om enkele duizenden bonkaarten, later steeg de behoefte tot 240.000 stuks. Door aanscherping van Duitse maatregelen was er behoefte aan drukwerk en stempels. Drukkers produceerden valse persoonsbewijzen, valse Ausweisen en valse zegeltjes. Elke Duitse maatregel, hoe ingewikkeld en hinderlijk ook, werd door tegenmaatregelen zoveel mogelijk onschadelijk gemaakt. Een verzetsactie, gericht op bestrijding van het Nationaal-Socialisme.

Boekhandelaar Willem Brinkman, meubelhandelaar Klaas Pos, bakker G. Dekker en kantoorbediende Albert Admiraal kwamen in Zaandam aan de top van dit werk voor onderduikers te staan. Een Zaanse voedselcommissie is na september 1944 in het leven geroepen, bestaande uit Admiraal, de Vries, Bruggeman en Dirkmaat. Medewerking verleenden de firma's Simon de Wit en Albert Heyn, waar goederen konden worden opgeslagen. Lijsten werden bijgehouden van de voorraden en van de verdeling. Tegen kostprijs werden de levensmiddelen verdeeld onder onderduikers, kosthuizen en medewerkers.

Het LO werd via het Nationaal Steun Fonds van gelden voorzien.

Zie: Tweede Wereldoorlog 2