De RVV was de Raad van Verzet, voluit Raad van Verzet in het Koninkrijk der Nederlanden, opgezet als landelijke overkoepeling van verschillende verzetsorganisaties. De achtergrond van de Raad was onkerkelijk en politiek vooruitstrevend. Deze had tot doel verzetsacties- en operaties te coördineren en zo operationele effectiviteit te verbeteren. Uiteindelijk kwam daar weinig van terecht, omdat de RVV vaak als communistische organisatie werd beschouwd.

De Landelijke Knokploegen, LKP'ers en RVV'ers begrepen elkaar meestal wel. Maar tussen OD (Ordedienst) en RVV lag een wereld van verschil. Voornaamste oorzaak van deze misvatting was het feit dat De Waarheid berichten van de RVV publiceerde en zich met deze organisatie identificeerde. De OD wantrouwde de RVV vanwege de communistische invloed daarin. Het leek de OD-leiding bovendien helemaal niet onmogelijk dat de communisten bij de bevrijding zouden proberen revolutie te maken en een greep naar de macht te doen tijdens het machtsvacuüm. De Raad van de RVV telde één communist, Gerben Wagenaar; in de RVV-groepen waren meer communisten actief. RVV wilde een echte guerrilla tegen de bezetter beginnen.

De bij de RVV aangesloten groepen in Noord-Holland waren in hoofdzaak links georiënteerd. Zo bevonden zich onder RVV-manschappen in de regio Haarlem en in de Zaanstreek veel communisten. Zij waren bijzonder actief op het gebied van sabotage en gewapend verzet. In de laatste oorlogsmaanden werden de groepen samengevoegd met andere verzetsorganisaties als de Ordedienst en de Landelijke Knokploegen, tot de Gewestelijke Sabotage Afdeling GSA, van de Binnenlandse Strijdkrachten BS.

De GSA pleegde tientallen malen sabotage aan wegen en spoorlijnen in Noord-Holland. Waaronder die op 14 april 1945 in Zaandam op de Hembrug over het Noordzeekanaal en het viaduct bij de Pieter Ghijsenlaan. De volgende dag sloegen ze opnieuw toe, bliezen in Wormerveer een spoorbrug op waardoor een zware locomotief ontspoorde. De GSA bereikte ermee, dat het spoorwegverkeer over de Zaanlijn werd lamgelegd. In de literatuur over het verzet in de Zaanstreek en in de actie- en werkrapporten van de RVV in de Zaanstreek worden vrijwel geen namen genoemd van personen die deelnamen aan de verschillende sabotageacties. Als er al namen worden genoemd, zijn dat meestal alleen die van de commandanten.

De commandant van de Gewestelijke Sabotage Afdeling in de Zaanstreek was Jan Brasser, alias Witte Ko, die deelnam aan vele geruchtmakende acties, soms samen met verzetsstrijders als Gerrit van der Veen, Jan Bonekamp en Hannie Schaft.

Zie: Tweede Wereldoorlog 2.