Molenaar, Marleen [ZaanWiki]

16 mei 1963

Voetbalster en international die bij het vrouwenelftal van KFCplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigKFC

Kooger Football Club KFC is een 1910 opgerichte voetbalvereniging uit Koog aan de Zaan. In oktober 1910 werd de Koogse club onder de naam EDO opgericht, later omgedoopt tot KFC. De Kogers speelden aanvankelijk aan het eind van de Bosjesstraat, later aan de Museumlaan en aan de Sportstraat. In 1913 werd het eerste kampioenschap behaald en promoveerden zij naar de tweede klasse van de NHVB. In 1915 eindigen zij op de tweede plaats en werden bij keuze tot de eerste klasse toegelaten. Na een pa… speelde.

Als kind is Marleen al regelmatig op het voetbalveld te vinden. Op haar zestiende maakte ze haar debuut voor het eerste elftal van KFC. Juist deze amateurclub hecht veel waarde aan een goed functionerend vrouwenteam en ziet het team in de hoogste regionen van het vrouwenvoetbal uitkomen. Onder leiding trainer Ed Molenaar en elftalleider Rick van Rooijen boekt KFC in 1985, 1989 en 1993 zeges in de finale om het bekervoetbal; het landskampioenschap is echter nooit behaald.

September 1981 staat Marleen Molenaar, dochter van Cees Molenaarplugin-autotooltip__default plugin-autotooltip_bigMolenaar, Cees

Koog aan de Zaan, 16 juni 1928 - Houston VS, 23 juli 1979

Ondernemer, die samen met zijn broer Klaas Molenaar (1921-1996) in 1948 de groothandel in elektrische artikelen Electro Zaan oprichtte. Dit bedrijfje, aan de Jan de Wittstraat in Koog aan de Zaan, had enkele jaren veel succes met de verkoop van onder meer de goedkope Bico-wasmachines, die werden vervaardigd door de loodgieter Birkhof in Utrecht. De broers Molenaar verkochten, met een winstmarge van slechts enkele guldens…, voor de doorbraak naar het Nederlands vrouwenteam. Tijdens één van de laatste oefenduels scheurt zij haar enkelbanden. Daarmee wordt haar Oranje-debuut op de lange baan geschoven.

Ze maakte in 1989 haar interlanddebuut met België die in 1-1 eindigde. Marleen werd in totaal zestien maal opgeroepen voor Oranje waarvan zij veertien keer als basisspeelster uitkwam. Zij scoorde één maal en werd twee maal als invalster ingezet. In haar Oranje-tijd speelt zij samen met ondermeer KFC-clubgenotes Anja Bonte en Marjoke de Bakker en de latere bondscoach Vera Pauw.

Californië

In juli 1984 studeert zij op uitnodiging aan de universiteit van Santa Barbara in Californië. Helmond Sport-trainer Jan Brouwer, heeft ervoor gezorgd dat de 20-jarige international negen maanden lang in het zonnige Santa Barbara, een voorstad van Los Angeles, kon voetballen èn studeren. Op dat moment vinden ook de Olympische Spelen plaats in Los Angeles waar zij regelmatig aan voorbijgangers moet uitleggen dat zij geen deel uitmaakt van de Olympische ploeg.

De sterspeelster van het Nederlands vrouwenvoetbalteam stopt in oktober 1992 met voetbal. Een hardnekkige enkelblessure leidt tot haar pijnlijke beslissing. Molenaar maakt dan al jarenlang deel uit als basisspeelster van Oranje en van de Zaanse club KFC. Volgens de 29-jarige international kan de blessure worden verholpen door de enkel eerst te breken. Dat offer is haar te groot.

AZ

In 2007 komt Marleen in dienst als Manager Vrouwenvoetbal bij profclub AZ waar zij in 2009 Louis van Gaal verzocht ('een moord zou ik er voor doen om training te krijgen van Van Gaal') een training voor de AZ-vrouwen te verzorgen waar hij mee instemde.

In 2010 verlaat Marleen Molenaar de club als duidelijk wordt dat de clubleiding geen aandacht meer wenst te schenken aan vrouwenvoetbal op niveau. Op dat moment stond zij aan de basis van drie landskampioenschappen voor AZ op rij.

Twee jaar later lijft Ajax haar in om als Manager Women's Soccer Department aan de prestatiemodus van het vrouwenelftal te werken. De club is ‘om’ en wil binnen een tijdsbestek van zo’n twee weken een volwaardig vrouwenteam geformeerd hebben, inclusief technische staf. Het avontuur bij Ajax duurt vijf jaar en levert in het seizoen 2016/17 de KNVB-beker en het landskampioenschap op waarmee toegang tot de Champions League werd verschaft. Daphne Koster volgde haar op.

Niettemin waren de eeuwige vergelijkingen tussen het mannen- en vrouwenvoetbal vrijwel dagelijks aan de orde. De soccer ladies wilden in 1989 tijdens een demonstratiedag afrekenen met het fabeltje als zou deze loot aan de KNVB-stam nog steeds als truttig bij de grote massa overkomen. De dames vechten al jaren voor erkenning, trainen twee keer per week, missen weliswaar fysieke kracht van hun mannelijke collega's, maar zijn door de jaren heen technisch goed onderlegd. Ze lopen echter niet te koop met hun sport.